Opis fresku autorstwa Raphaela Santiego «Szkoła ateńska»

Raphael Santi (1483-1520) był wielkim włoskim malarzem i grafikiem. Fresk Szkoły Ateńskiej jest jednym z czterech fresków Pałacu Papieskiego w Watykanie, namalowanych przez wielkiego Rafaela w okresie wysokiego renesansu. Wyrafinowanie i gładkość linii, zaokrąglone kontury, skomplikowane pozy, kąty i zrównoważone w rytmie formuły kompozycyjne łączą się ze sobą na fresku wielkiego Mistrza.

Ziemska działalność człowieka, harmonia ciała fizycznego i duchowa treść na pompatycznych tłach architektonicznych pałacu, nienaganne poczucie rytmu i proporcji. Aż trudno uwierzyć, że 25-letni przedstawiciel umbryjskiej szkoły malarskiej, z przewagą zasad wczesnego renesansu, mógłby dokonać tak globalnej pracy. Na swoim fresku Raphael Santi zjednoczył wszystkich znanych wówczas filozofów i myślicieli, od Diogenesa, Heraklita i Epikura po uczniów Platona i Sokratesa. W sumie na fresku przedstawiono ponad 50 postaci. Osobowości-tytani, osobowości równe Bogu, według światopoglądów renesansu.

Pierwowzorem «Szkoły Ateńskiej» była Akademia utworzona przez Platona w Atenach w IV wieku pne. e., których uczniowie prowadzili debaty na świeżym powietrzu w gaju oliwnym. W pięknej, antycznej świątyni o przewiewnej i lekkiej architekturze rodzi się prawda, która zatriumfuje nad człowiekiem, jak jasne błękitne niebo widoczne w systemie łukowych sklepień nad głowami filozofów. «Prawda rodzi się z kontrowersji» — powiedział starożytny grecki filozof Sokrates. Filozofowie na fresku również spierają się, ale bez wskazania zwycięzcy. Różnorodne osobiste ludzkie opinie i indywidualne nurty filozoficzne zostały połączone i przedstawione na jego fresku autorstwa Raphaela Santiego.

«Szkoła ateńska» to prawdziwa spuścizna, którą artysta Santi pozostawił swoim potomkom, pouczająco demonstrując poprawną i pełnoprawną ludzką działalność.