Zastępując impresjonizm socrealizmem, Aleksander Michajłowicz Gierasimow, 50 lat od daty swojej śmierci w ostatnim roku 2013, był oczywiście krytykiem sztuki, laureatem i pierwszym prezesem (Akademii Sztuk), a nawet «ulubionym malarzem Stalina» — ale zawsze pozostał tylko Wielkim Mistrzem. Wspaniały artysta. Przekonuje o tym atrakcyjny obraz «Po deszczu». Chociaż na pierwszy rzut oka nie widać na nim nic niezwykłego. Letnia weranda prostej, bynajmniej nie «rządowej» daczy. Artysta używa głównie ciemnych odcieni zieleni i brązu — deszcz przeminął, ale zieleń za oknem zamoczyła się, przemokła i pociemniała, nasiąkła wilgocią ukośnych strumieni deszczu, podłoga, balustrady, a nawet stół na letniej werandzie pozostawiony przy otwartych drzwiach i oknach. A za oknem ściana pociemniała od deszczu, gęste, prawie «czarne» krzewy, przygnębiające. Ale nie bez powodu Gierasimow zaczął od impresjonizmu — bukiet w szklanym dzbanku odgrywa ważną rolę w jego malarstwie, gdyby nie jasne, żywe plamki kwiatów, blask dzbanka, cały obraz miałby smutne uczucie, wrażenie: «No cóż, lato się skończyło, teraz takie deszcze będzie ładować się przez długi czas! «. Mimo jaskrawego słońca obraz byłby smutny. Ale kwiaty — i to jest umiejętność Artysty! — zmień to uczucie niemal na odwrotne: «Czy deszcz minął? Ale jaka świeżość unosi się w powietrzu, jaki mocny aromat kwiatów! Jak wszystko lśni w słońcu! » A efekt ten osiąga się przy minimalnych środkach artystycznych — po prostu coś! — trzy kolory, połysk dzbanka, gra świateł na krawędziach szklanej szklanki leżącej na stole. Zdjęcie pokazuje, że A. M. Gierasimow długo po «oficjalnym» zerwaniu z impresjonizmem wykorzystał technikę i niektóre techniki artystyczne tego kierunku malarstwa. Jak fajnie by było, gdyby dalej malował w tym stylu, obraz «Po deszczu» jest bardziej żywy niż wszyscy «przywódcy» z płócien autora.
Opis obrazu Aleksandra Gierasimowa «Po deszczu»