Niezwykłe twórcze przeznaczenie Aleksieja Sawrasowa zaczęło się już w czasie, gdy młody człowiek miał dwadzieścia cztery lata. Po zostaniu akademikiem kontynuował ciężką pracę, aby mieć czas na dokończenie malowania obrazu «Przybyły wieże», który miał zostać zaprezentowany na I Wystawie Objazdowej. Niewątpliwie został uznany przez krytyków i jury za jeden z najlepszych obrazów naszych czasów. Wydarzenie to przesądziło o znaczeniu twórczości autora w sztuce rosyjskiej połowy XIX wieku.
W tym czasie artysta, a zarazem nauczyciel, zdobył swój autorytet w moskiewskim środowisku artystycznym.
Namalował wiele obrazów, jednak żaden z nich nie mógł przyćmić zachwycającego uroku tego dzieła. Piękno natury w obrazie «Pejzaż z tęczą» oddane jest niezwykle świeżo i czysto. Wydaje się, że powietrze jest przezroczyste. Pomimo tego, że niebo jest pokryte szarymi kolorami, promienie wielobarwnej wesołej tęczy, rozciągające się w górę, nadają całej szarości pewną magiczną radość i wypełniają życie kolorami. Ponure niebo stopniowo zanika w oddali, a białe ptaki szybują radośnie po niebie. Pojawiają się jasne kolory firmamentu, wypełniając całą powierzchnię światłem, przenikając przez świerk i drzewa, które rozciągają się w górę do tęczy.
Ten obraz pozbawiony jest cech sentymentalizmu i efektu panoramy, który wyróżnia Savrasova na tle innych artystów. Charakteryzował się metodą wykonania pejzażu w stylu realistycznym. Wybrał prostą perspektywę kompozycyjną, uwielbiał eksperymentować ze złożonymi przejściami tonalnymi i przytłumionymi kolorami.
Aby oddać stan emocjonalny natury, posiadający doskonale rozwinięty zmysł wrażliwości, płótno w rękach artysty zamieniło się w «wyrazistą opowieść», która skrycie opisywała bezinteresowną miłość człowieka w jego ojczyźnie.
Opis obrazu Aleksieja Sawrasowa «Krajobraz z tęczą»