Opis obrazu Aleksieja Sawrasowa «Pod bramą klasztoru»

Obraz Aleksieja Kondratiewicza Savrasowa jest wyjątkowy, ponieważ jest niesamowitą grą światła i cienia. Obraz «U bram klasztoru» jest częścią słynnego tęczowego cyklu malarskiego artysty, choć jego znaczenie jest zacienione — tęczę widzimy gdzieś za drzewami, w zaroślach lasu.

Niepokojący krajobraz z chmurami wiszącymi nad świątynią i sosnami ciągnie ciężki firmament, który jest prawie gotowy do przepełnienia przez przenikliwą letnią ulewę. Męczące letnie upały opadają z płaskiej powierzchni wody, leniwie wydobywają się z brzęczących świeżych krzewów, wszystkie zapachy natury są zaostrzone i unoszą się w niekontrolowany sposób nad zboczem.

Jak to często bywa w południowej burzy latem — znikąd płonący promień słońca schodzi na ziemię, ale na obrazie Savrasowa nie wygląda to oślepiająco okrutnie, wręcz przeciwnie, promień światła jest rozproszony, szeroki, oświetlił wejście do klasztoru, a ludzie zostali wciągnięci w światło w chłód świątynia z białego kamienia. Ciszę zakonnej zaścianki zakłócają jedynie sporadycznie słyszalne bryzgi wody na nizinie, niespieszne kroki ludzi cicho wychodzących do swoich cel. Tęcza oświetla niebo swoim blaskiem i jest prawie gotowa do ukrycia się gdzieś w powietrzu, znikając aż do następnego słońca.

Artystyczne umiejętności Savrasova w całej okazałości są prezentowane publiczności w każdym najmniejszym szczególe krajobrazu, w każdym liściu brzozy, który odbija blask słońca. Obraz przyciąga wzrok nie tylko tak urokliwymi, oświetlonymi miejscami, jak np. Brzozowy stok, ale także domami na wzgórzu, blaskiem w wodzie, roślinami w ich bujnym rozkwicie.

Odpowiedź na pytanie — dlaczego właśnie ten krajobraz przyciągnął uwagę artysty, tkwi w jego szczególnym stosunku do tego miejsca w Siergijewie Posadzie pod Moskwą. Przedstawiony na zdjęciu skete «Kinovia» znajduje się w okolicach, w których artysta tak często odpoczywał z rodziną.