Opis obrazu Apollinariusa Vasnetsova «Dwór Księcia Appanage»

Apollinary Vasnetsov to młodszy brat Wiktora Wasniecowa, mistrza malarstwa historycznego, krytyka sztuki. Nie otrzymał systematycznej edukacji artystycznej — rodzina nie miała pieniędzy na kształcenie dwóch artystów.

Dlatego początkowo pobierał prywatne lekcje u wygnanego do rodzinnej wioski Vyatki polskiego malarza Andriollego, potem przeniósł się do Petersburga i uczył się u swojego brata i wielu innych artystów, z których każdy dał mu coś własnego.

«Court of the Appanage Prince» jest jednym z jego wielkich dzieł, które wymaga od niego dołożenia wszelkich starań i aktywowania wszystkich swoich talentów. Obraz przedstawia okres około XII wieku, kiedy Rosja składała się z wielu oddzielnych księstw, z których każde miało własnego księcia na czele.

Na nim książęcy dziedziniec, wysoka wieża z wielką znajomością rosyjskiej architektury tamtych wieków, w oddali kopuły świątyni, otwarte bramy.

Na dziedzińcu można zobaczyć kilka osobnych scen, luźno ze sobą powiązanych. Głównym, na który natychmiast okazuje się uwaga widza, jest książę siedzący na wyniesionym z wieży fotelu. Jego nogi spoczywają na niedźwiedziej skórze — to zarówno symbol władzy, jak i granica oddzielająca księcia od krainy, obok niego stoi chłopiec z chlebem na tacy, za oparciem fotela tłumy świty i strażników.

Przed nim chłopi ze wsi należącej do księcia. Przynieśli daninę — mięso, miód, kłosy pszenicy uprawianej na książęcej ziemi. Kobiety, mężczyźni, są trochę zdenerwowani.

Na ganku dworu dzieci księcia — bogate stroje, zaciekawione twarze. Chłopiec wisi na poręczy, na nich odpoczywa dziewczyna.

Poza tym odbierają daninę — nie te symboliczne dary, które przynieśli na tron ​​księcia, ale to, co przynieśli na wózku.

Przy bramie widać sylwetkę jeźdźca — posłańca, który przyniósł wiadomość i który wie, dobrze czy źle.

Obraz tchnie duchem starożytności, przesiąkniętym wiedzą minionych stuleci.