Opis obrazu Arkhipa Kuindzhiego «Elbrus wieczorem»

Krajobrazy słynnego rosyjskiego artysty Arkhipa Kuindzhiego można od razu odgadnąć po pewnej stylizacji, gładkości, izolacji przedstawionych obrazów. Znana jest cała seria licznych widoków szczytu Elbrus — «Elbrus po południu», «Elbrus wieczorem».

Kuindzhi, podobnie jak wielu innych impresjonistów, starał się przedstawić najmniejsze zmiany stanu powietrza i przyrody o różnych porach dnia (na przykład cykl katedry w Rouen autorstwa Claude’a Moneta). Seria powstała, gdy Kuindzhi odwiedził Kaukaz w 1890 roku. Był zachwycony górami! W każdej pracy starał się stosować różne techniki i techniki reprezentacji.

Choć bynajmniej nie odgrywa tu głównej roli impresjonistyczne podejście — celem artysty jest znalezienie i stworzenie idealnego, mocnego obrazu natury, harmonijnie połączonego z całym światem.

Szczyt Elbrusa w pobliżu Kuindzhi jest tak połączony z niebem, jakby były ze sobą połączone. Takie święte, ezoteryczne podejście i, jak się w przyszłości okazało, cykl «góry» mistrza wywarły silny wpływ na studiującego z nim Mikołaja Roericha — osoby zaznajomione z twórczością Roericha natychmiast odnajdą podobieństwa.

Elbrus, szczyt Kaukazu, dosłownie płonie i płonie, oświetlony blaskiem zachodzącego słońca. Gładkie, zimne cienie otulają mgłą podnóża góry. Zielonkawo-pomarańczowe niebo, liliowe chmury, w których odbijają się również bladoróżowe promienie.

Na ostatnie chwile słońce rzuca swoje promienie na wierzchołki pobliskich gór i wzgórz na pierwszym planie, które już zaczynają blaknąć. Widzimy, że ziemia ciemnieje, ale w niektórych obszarach odbicia płonącego nieba są nadal widoczne.