Opis obrazu Borisa Kustodiewa «Burza z piorunami»

Przez ostatnie piętnaście lat swojego życia Kustodiew był niepełnosprawnym użytkownikiem wózka inwalidzkiego. Stało się to po chorobie i poważnej operacji rdzenia kręgowego. Częściowo dlatego, że w życiu dręczył go ciągły ból, jego obrazy zawsze przedstawiały najjaśniejszą stronę życia.

Coś podobnego można zobaczyć na obrazie «Burza z piorunami». Zwykła wioska lub małe prowincjonalne miasteczko. Kościół ze złotymi kopułami, ludzie zajmujący się swoimi sprawami. Kustodiew był twórcą nowego gatunku — malarstwa portretowego, łączącego klasyczny portret znanej osoby z popularną grafiką. To zdjęcie przedstawia portret życia codziennego.

Płótno jest tak szczegółowe, jak to tylko możliwe. Każda mała rzecz jest opisana. Większość z nich mija takie małe rzeczy w życiu, nie zwracajcie na nie uwagi. Kąpiący się w sukienkach w kropki, kobieta biegnąca przez rzekę z koszem, młoda dziewczyna piorąca, staruszka udowadniająca coś mężowi przy chwiejnym płocie. Z pociągu wagonowego i licznych straganów można się domyślić, że właśnie tu zakończyły się targi jadąc do innych miast.

Obraz jest niemal typowym drukiem popularnym: spokojna wioska, ludzie, świątynia, solidne domy, jarmark. Jedyne, co wydobywa się z zewnętrznego połysku, to piorun, pęknięty, wielokolorowy, uderzający w kopułę kościoła — w końcu początkowo wysoka iglica to właśnie piorunochron. Ale i to artystce udało się dopasować do szyny: piorun uderza w świątynię, opuszcza ją i nie dociera do ludzi. Nikt nie zwraca na nią uwagi i wszyscy nadal zajmują się swoimi sprawami.

Burza z piorunami jest wykonana tradycyjną techniką Kustodian. Malował olejami i pastelami. Niebo zostało przedstawione za pomocą oleju. Wszystko, co poniżej jest napisane — kościół, domy, drzewa — jest lekko przytłumione pastelami. Ten obraz to udane połączenie rosyjskiego charakteru z nowoczesnością, a nawet impresjonizmem.