Opis obrazu Caravaggia «Dawid i Goliat (1601)»

Ten obraz został zamówiony u artysty przez kardynała Scipione Borghese. Dawid i Goliat, na podstawie informacji biblijnych, byli bohaterami starożytności. Dawid miał zostać królem Żydów, a Goliat był olbrzymem — Filistynem. Jedna z legend biblijnych opowiada o konfrontacji tych dwóch postaci. Rodzinnym miastem Goliata było Gat, a on sam pochodził z plemienia olbrzymów Refaim. Za panowania Saula ten olbrzym przeraził armię Izraelitów walczącą po stronie Filistynów i odznaczał się niesamowitą siłą i okrucieństwem.

Dawid był młodym pasterzem, który został jednym z żołnierzy króla Izraela. Słyszał o Goliacie, którego bali się nawet najodważniejsi żołnierze. Ale wykazując się niesamowitą odwagą i męstwem, przyszły król wyzwał giganta na pojedynek, który zakończył się na jego korzyść. Uderzył go kamieniem w temblaku. Jeśli wierzyć starożytnym informacjom, wzrost Goliata przekroczył trzy metry. Wielu pisarzy wspomniało o gigantach, którzy mieli dokładnie taką wysokość. Szczegółowo opisano uzbrojenie Filistyna, który był ubrany w łuskowatą metalową zbroję i nosił ciężki miedziany hełm. Jego miecz ważył około dziesięciu kilogramów.

Ten rodzaj malarstwa jest religijny i dokładnie powtarza jedną z biblijnych legend. Malarstwo Caravaggia wyróżnia się ostrym kontrastem między cieniem a światłem, nad którym starannie pracował na płótnie. Wizerunki jego postaci są wyidealizowane, a fabuła obrazów pełna jest alegorii. Praca malarki daje poczucie objętości, stwarza napięcie emocjonalne i podkreśla prostotę postaci. Obraz wydaje się niesamowicie miękki i ruchomy, wyróżnia się dramaturgią, odzwierciedlającą życie samego artysty. Jego płótna są plastyczne i kontrastowe, powodując silne oddziaływanie na uczucia.