Opis obrazu Claude’a Moneta «Katedra w Rouen»

Jedna z najsłynniejszych i najbardziej imponujących serii obrazów słynnego Claude’a Oscara Moneta nosi tytuł «Katedra w Rouen» i składa się z trzydziestu prac. Aby stworzyć swoje płótna, Monet osiadł w 1892 roku naprzeciwko katedry i rozpoczął pracę nad swoim pomysłem. Artysta był bardzo zafascynowany grą światła na kamieniu w zależności od pory dnia, Monet próbował uchwycić to «ślizgające się światło», które pojawia się i znika w zależności od warunków atmosferycznych i wysokości słońca.

Francuski artysta nie skupił się na całej katedrze, a jedynie na jej części, wieży św. Marcina i wieży Albanetu, fragment ten służy jako swego rodzaju portal do katedry gotyckiej, ta część jest przedstawiona na wszystkich płótnach. Monet obudził się o świcie i malował przed zmrokiem.

Z biegiem czasu Monet nakładał na obrazy grubszą warstwę farby, aby podkreślić pewne szczegóły i stwarza wrażenie, że obraz ma swoje własne światło. Artysta narzekał, że im wcześniej praca posuwała się naprzód, tym trudniej było mu przedstawić jego wizję, narzekał też, że miał koszmary, w których padała na niego katedra i zawsze zmieniała kolor, żółkną, potem różową, potem niebieską.

Główna część obrazów została namalowana w latach 1892-1893, cykl ostatecznie zakończono w 1894 roku. Nazwy obrazów zależą od oświetlenia, pory dnia, np. «Katedra w Rouen w południe», «Katedra w Rouen w słońcu», «Katedra w Rouen, portal w szarym odcieniu «.

Po raz pierwszy widzowie zobaczyli obrazy katedry w Rouen na wystawie w 1895 roku, choć linia ta wywołała sprzeczne uczucia wśród krytyków, zmieniła światopogląd wielu artystów francuskich i zagranicznych. Niemal natychmiast 8 obrazów zostało sprzedanych różnym kolekcjonerom. Pozostałe obrazy Monet chciał sprzedać jednemu kolekcjonerowi, ale ze względu na dość wysoką cenę (15 tys. Franków) obrazy trafiły do ​​różnych właścicieli.