1655, Lokalizacja — ekspozycja Państwowego Muzeum Puszkina w Moskwie.
Fabuła obrazu została podjęta przez autora z mitologii greckiej: kiedyś wielki Zeus ujrzał piękną Europę — córkę króla Fenicji. Decydując się na porwanie dziewczynki, grzmot przybiera postać białego byka i dołącza do pasącego się na brzegu stada. Nie widząc niebezpieczeństwa, Europa siada mu na plecach, a byk niesie jeźdźca do morza. Historia na obrazie nie ma końca, ale autorowi płótna nie zależy na finale ich wędrówki — jego uwaga jest całkowicie pochłonięta pracą nad duszpasterską częścią płótna.
Nie bez powodu malarz zasłynął jako wybitny mistrz pejzażu — na obrazie centralną rolę przypisuje się naturze, ekspresyjnemu pejzażowi w stylu artystów renesansu. Prawie całe płótno jest poświęcone morzu, niebu, wzgórzom.
Stado pasące się na brzegu, dziewczęta w starożytnych strojach, wyplatające wieńce — ruch tylko ożywia pierwszy plan. Małe figurki przypominają wdzięczne porcelanowe figurki — są tak miniaturowe na tle otaczającego krajobrazu.
Co ciekawe, Lorrain nie lubił rysować ludzi — ufał innym artystom, że malują ich na swoich obrazach, a sam całkowicie poświęcił się pracy nad obrazem swojej ukochanej natury. Ponadto w ukochanym przez autora klasycyzmie krajobraz w czystej postaci był uważany za gatunek «niski» — prawa stylu zakładały obowiązkowy udział w obrazie postaci żyjących.
Artysta niezwykle precyzyjnie zbudował kolorystykę na zdjęciu: gęste zielone tło przybrzeżnego pasa stopniowo rozjaśnia się, przechodząc w niebieski odcień w tle obrazu, łącząc się z niebiańską przestrzenią. Granicę między wodą a niebem wyznacza mały biały żagiel daleko od horyzontu.
Ciemność oddala się od widza wraz z przejściem do światła, zamieniając w istocie płaskie płótno w trójwymiarowe dzieło.
Porwanie Europy odzwierciedla marzenie malarza o idealnym świecie, w którym najważniejsza jest harmonijna jedność natury i człowieka, pokój, harmonia.
Opis obrazu Claude Lorrain «Gwałt Europy»