Jeden z twórców impresjonizmu. Swoimi płótnami udaje mu się przybliżyć widza do tego, co jest przedstawione na obrazie tak bardzo, że nawet nie znając naprawdę fabuły, rozumiemy, a co najważniejsze, zaczynamy czuć i wczuć się w postacie z jego obrazów. Jedną z takich prac jest obraz «Prasownice» — przedstawia dwie praczki skulone w ciasnej szafie. Kobiety pracujące, zmęczone rutynową i monotonną pracą. To typowy przykład pracowitości początku XX wieku.
Praca wykonywana jest na płótnie szorstkim i raczej niechlujnym podkładem, co jednak nadaje obrazowi szczególny efekt: farba olejna przypomina tak ukochaną przez artystę technikę pasteli. Wykonuje suche, nieostrożne pociągnięcia, nieco zarysowując kontury postaci w ciemności, bez wskazywania szczegółów, akcentując postacie.
Ale obraz nie przyciąga nawet techniką wykonania. Zwróć uwagę na pozy — jedna kobieta stoi z odrzuconą do tyłu głową i ziewając, jak się wydaje, wygina w łuk plecy i obolałe z bólu ramiona, w dłoni trzyma butelkę wina. Inna ciężko pracująca kobieta wyraża w swojej pozie beznadziejność. Ona, nie podnosząc głowy znad pracy i nie zwracając uwagi na ziewającą kobietę, mocno przyciska żelazko.
Degas, bardziej nam znany jako artysta «salonowy», ze swoimi wspaniałymi płótnami, przedstawiającymi twórczą inteligencję i wyższe sfery, jawi się tu jako realista. Pokazuje nam inny, codzienny, niezwykły Paryż, ze zwykłymi ludźmi pracy, wyczerpanymi ciężką pracą. Paryż, ukryty za luksusem placów, szykownych pałaców, teatrów i ulicznych restauracji. I to nie jedyne płótno przedstawiające życie ludzi.
Artystce nie było obojętne życie zwykłych ludzi — dotknęła go, zmartwiona, co widać na obrazach bohaterów jego obrazów.
Opis obrazu Edgara Degasa «Ironers»