«Portret Luciana Freuda» to obraz stworzony przez wybitnego portrecistę i malarza Francisa Bacona w latach 1965-1969, później powstały «Trzy szkice do portretu Luciana Freuda».
Płótno wykonane jest w duchu ekspresjonizmu, który przejawia się w pewnym rzeźbiarskim elemencie portretu, przełamaniu form, wymieszaniu kolorów i ich rozlaniu się po obrazie. Z taką płynnością wiąże się pewna deformacja nieodłączna od wszystkich obrazów Bacona, czyniąc je naturalnymi iw pełni zrozumiałymi.
Lucien Freud to jeden z najlepszych specjalistów w dziedzinie figuratywnej sztuki malarskiej, Bacon poznał go w 1945 roku i bardzo szybko się zaprzyjaźnił. Artyści malowali swoje portrety nie raz, ale portret namalowany przez Bacona jest najbardziej udany z punktu widzenia sztuki współczesnej, ale mniej zrozumiały dla zwykłego człowieka, który nie jest przyzwyczajony do ekspresjonizmu oddychającego agresją.
Płótno naprawdę przedstawia sylwetkę i ogólne cechy ludzkiej szyi, ramion i głowy, ale zamiast twarzy przed widzem pojawia się zestaw ukośnych linii, kresek i smug, wśród których tylko bardzo bliski koneser tego nurtu w sztuce jest w stanie dostrzec ludzki nos, oczy, brwi i usta. Samego portretu trudno było odnaleźć w ogólnych cechach Freuda.
Twarz osoby jest pomalowana mieszanką różowych i ciemnoczerwonych farb, tylko włosy i kołnierzyk koszuli pozostają normalne z punktu widzenia zwykłego portretu. Portret został namalowany na ciemnym tle, za Freudem nie ma nic poza ziejącą czarną pustką, ale mimo to portret bardzo mu się podobał i został przyjęty z wielkim entuzjazmem, który minął bardzo szybko — w połowie lat 70. przyjaciele spierali się o sposób malowania obrazów i nie udało im się już polepszyć relacji, i dopiero ten portret stał się jedynym świadkiem łączącej ich przyjaźni.
Opis obrazu Francisa Bacona «Portret Luciana Freuda»