Opis obrazu Giorgione „Portret młodego mężczyzny”

Opis obrazu Giorgione Portret młodego mężczyzny

Pełen nierozwiązanych tajemnic obraz „Portret młodzieńca” Barbarellego da Castelfranco Giorgione wcale nie przypomina typowych portretów renesansu. Cechą charakterystyczną renesansowego malarstwa portretowego jest przede wszystkim bezpośrednie spojrzenie portretowanej osoby na widza, pojawienie się uczucia „pogoni” za pozującym modelem widza ze wszystkich punktów widzenia.

Wręcz przeciwnie, młody człowiek wybrany na obrazie Giorgione spojrzał w dół, co stwarza nieopisaną atmosferę melancholii, egzystencjalnego smutku. Artysta, działając na „emocjonalnych receptorach” widza, kreśli niesamowity obraz młodego mężczyzny, który przyciąga wzrok widza.

Idealny człowiek, zgodnie z dominującą ideą renesansowych twórców sztuki, ukazany jest na tym portrecie, jednocześnie jego nietypowy, niestandardowy wygląd i maniera uderzają odwagą.

1) -->

Przy pisaniu tego portretu zastosowano słynną technikę „wygładzania kształtów”, cieniowania konturów – sfumato, wymyśloną przez Leonarda da Vinci, cały kanoniczny obraz młodego chłopca jest bardzo miękki, wywołuje uczucie lekkości. Badanie obrazu za pomocą promieni rentgenowskich wykazało, że wzrok młodego człowieka był początkowo skierowany na krajobraz, który stanowił tło obrazu.

Było wiele kontrowersji co do pochodzenia obrazu, podobnie jak niełatwo było społeczności artystów i krytyków sztuki określić tożsamość portretu. Według jednej wersji ktoś o nazwisku Antonio Broccardo pozował do „Portret młodego mężczyzny”. Według innej wersji portret przedstawia Vitorio Capello – świadczy o tym obecność litery „V” na kapeluszu.

Przy analizie autorstwa tego portretu pojawiają się wątpliwości. Podważa się Brush Giorgione, przypisując powstanie obrazu jednemu z artystów, którzy podążali za szkołą wenecką.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Giorgione „Portret młodego mężczyzny”