Błękitny Koń to jedno z najsłynniejszych dzieł niemieckiego artysty Franza Marka. Ponadto różni się od innych obrazów artysty. Przede wszystkim jego główną zaletą jest szczególna przenikliwość i urok.
Koń przypomina młodego młodzieńca, który wciąż jest pełen siły. Przechylił głowę na bok. Jego ciało ma lekko złamane kształty. Nawiasem mówiąc, rysowanie w ten sposób jest typowe dla tego artysty. Przez mostek konia przebija się kolor biały. W tym samym czasie jego grzywa i kopyta świecą na niebiesko. Dzięki temu kontrastowi koń wygląda bardzo nietypowo. W każdym razie widok niebieskiego konia jest trochę niezwykły.
Sam obraz jest wykonany w dość ciekawym kolorze. Na tle tych kontrastowych kolorów koń wydaje się jeszcze bardziej niezwykły. Wydaje się, że uzupełnia tło, a tło z kolei uzupełnia konia. Te dwa obiekty po prostu nie mogłyby istnieć bez siebie.
W obrazie widzimy teorię koloru artysty. Uważał, że fantazja, podobnie jak kreatywność, nie ma granic. Dlatego musisz pisać tak, jak widzisz i nic więcej. Taka kolorystyka jest typowa dla wielu prac Franza Marca. W jednym ze swoich listów do Augusta Macka artysta wyjaśnił swoje rozumienie głównych kolorów jego prac: żółty jest kobiecą zasadą, jest miękki i zmysłowy; niebieski jest męską zasadą, jest surowy, ale jednocześnie duchowy; czerwony to kolor materii, jest bardzo okrutny, ale pierwsze dwa zawsze go tłumią.
W obrazie «Niebieski koń» występuje znaczna przewaga błękitu. Tutaj artysta połączył szlachetne zwierzę z zasadą błękitu, tworząc coś, czemu nie można się oprzeć. Jednak nie tylko kolor sprawia, że wygląda to tak atrakcyjnie. Sam kształt konia jest też dość ekspresjonistyczny, to znaczy budzi różne emocje w duszy każdego człowieka. Ze względu na przechyloną głowę zwierzęcia wydaje się, że koń jest istotą wrażliwą, która jest również zdolna do czucia.
Opis obrazu Franza Marca «Niebieski koń»