Opis obrazu Giotto di Bondone «Pokłon Trzech Króli»

Pokłon Trzech Króli to jedno z najsłynniejszych dzieł sztuki na świecie, namalowane przez włoskiego mistrza malarstwa i architekta Giotto di Bondone w epoce prorenesansu.

Giotto słynie z wpływu na całą zachodnioeuropejską sztukę, jego tradycje malarskie i projektowe, wiele wieków później, są doceniane przez mistrzów sztuki. To właśnie Giotto udało się stworzyć nową, ulepszoną metodę przedstawiania na płaszczyźnie przestrzeni. Nie trzeba dodawać, że nawet da Vinci i Michał Anioł podziwiali dzieła Giotta.

Najbardziej znanymi dziełami Giotto di Bondone są nadal jego freski, zachowane do dziś w kaplicy Scrovegni we włoskiej Padwie. Wykonane w tempera na początku XIV wieku freski przedstawiają, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, motywy religijne. Cykl ten obejmuje Pokłon Trzech Króli.

Dzieło przedstawia scenę z Ewangelii, w której mędrcy przychodzą, aby oddać cześć dziecku Chrystusowi. Mędrcy — mędrcy, którzy przebyli długą drogę ze Wschodu — przynoszą dary przyszłemu Zbawicielowi Ludzkości. Zgodnie z fabułą zobaczyli na niebie gwiazdę, która przekazała im wiadomość o narodzinach dziecka — przyszłego Króla, dla którego mędrcy byli nawet gotowi do dalekiej podróży.

Fresk zachował się w dobrym stanie, renowacja pozwala przedłużyć jego żywotność o wiele lat. Wielopostaciowa kompozycja została tak dobrze skomponowana przez Giotta, że ​​każda postać jest wyraźnie widoczna i bierze udział we wspólnej akcji — nawet dwa osły po lewej stronie witają przyszłego cara.

Na prawo od Maryi i małego Chrystusa ukazany jest anioł, którego biała szata odstaje od ogólnego koloru. Błękitne niebo ostro kontrastuje z figurami świetlnymi, ukazuje kometę Halleya — ważny i interesujący szczegół dla fresku i dzieła Giotta.