Opis obrazu Gustava Klimta «Portret Adele Bloch Bauer I» (Złota Adele)

Złota Adele to najważniejszy obraz Gustava. Portret austriackiej Mony Lisy zyskał skandaliczną sławę. W 2006 roku został sprzedany za ogromne 100 milionów dolarów. W 2015 roku nakręcono film «Kobieta w złocie» o tym płótnie.

Obraz przedstawiający Adele Bloch-Bauer powstał pod wpływem sztuki bizantyjskiej. Artysta zainspirował się sztuką bizantyjską po wizycie w Wenecji i Rawennie. Po zwiedzaniu kościołów przeniósł na płótna styl i sposób zdobienia mozaik kościelnych złotem.

Artysta przedstawił Adele głównie za pomocą zimnych tonów. Twarz i dłonie skutecznie wyróżniają się na tle innych odcinków obrazu. Portret można podzielić na dwie części (w pionie): po prawej stronie jest Adele, po lewej płótno jest puste, tylko słaba wzmianka o środowisku domowym. U dołu płótna artystka umieściła rąbek sukienki Adele.

Klimt nie bał się eksperymentować z różnymi technikami stosowanymi w malarstwie. Szukał nowych spojrzeń do swojej pracy.

W 1907 roku portret «Złotej Adele» został wystawiony w pracowni artysty w Austrii. W 1910 roku był wystawiany we Włoszech. Później rodzina Bloch-Bauer wystawiała obraz dopiero w 1918 roku. Podczas działań wojennych w Europie Hitler nie przyjął obrazu do swojej kolekcji — Adele urodziła się Żydówką. Dlatego takie płótno nie mogło znajdować się w Reichstagu ani w ogóle w nazistowskich Niemczech.

Adele Bloch-Bauer przekazała po swojej śmierci wszystkie swoje obrazy austriackiej galerii. Niestety, dziś nie będzie możliwe wypełnienie testamentu kobiety w złocie — wszystkie płótna zostały sprzedane do prywatnych kolekcji.