Gustav Klimt wielokrotnie zwracał się do tematów kobiecych. Martwił się o wewnętrzny świat kobiety, o czym świadczy poprzednik obrazu «Trzy epoki kobiety» — płótno «Miłość». W swoim niezwykłym obrazie artysta starał się poruszyć jak najszerszy temat — stan psychiczny kobiety w różnych kategoriach wiekowych.
Klimt warunkowo podzielił całe życie kobiety na trzy okresy: dojrzewanie, dojrzałość i starość. Artystce udało się połączyć pozornie niemożliwe — życie i śmierć, rysując między nimi cienką nić. Dlatego obraz wywołał u widzów różnorodne uczucia — radość, żal, smutek i zabawę.
Postać dziecka symbolizuje beztroski okres w życiu dziewczynki, kiedy kąpie się w uczuciach i nie zasmakowała jeszcze smutku kobiecego losu. Stylizowany wizerunek dorosłej kobiety zwraca uwagę na jej dojrzałą urodę i macierzyńskie instynkty — ostrożnie przyciska dziecko (czyli siebie) do piersi. Obok niej stoi starsza, zgarbiona kobieta, wystające żyły na ramionach wskazują, że wiele dni w życiu przepracowała ciężką pracą.
W opozycji obu obrazów pojawia się pewna symbolika — młoda kobieta ciesząca się życiem jest przedstawiona z podniesioną głową. Wręcz przeciwnie, stara kobieta ma spuszczoną głowę, co symbolizuje pokorę i zrozumienie jej losu.
Społeczeństwo przyjęło zdjęcie na różne sposoby: niektórzy wypowiadali się przeciwko erotycznej treści zdjęcia (jest ich niewiele), a ktoś zwrócił uwagę na jego brak, ponieważ miejsca intymne pokryte są nagimi ciałami i niezwykłą tkaniną, podobną do wszechświata. Jeśli przyjrzysz się uważnie obrazowi, to nie ma tam erotyzmu, z jednej strony promieniuje energią i światłem, z drugiej zaś śmiercionośnym oddechem. Krótko mówiąc, w zasadzie każdy rozumie obraz na swój sposób, podobnie jak wszystkie prace Klimta.
Opis obrazu Gustava Klimta «Trzy wieki kobiety»