Opis obrazu Hieronima Boscha „Siedem grzechów głównych i cztery ostatnie rzeczy”
Jeroen Antonison van Aken czy Hieronymus Bosch. Słynny holenderski artysta północnego renesansu.
Do dziś zachowało się 25 obrazów i 8 rysunków tego malarza. Najbardziej znanym obrazem jest „Siedem grzechów głównych i cztery ostatnie rzeczy”.
Podobnie jak Dante Alighieri z Boskiej komedii, który zszedł do czyśćca i poznał wszystkie jego kręgi, Hieronymus Bosch odtworzył na swoim płótnie grzechy człowieka, zgodnie z kanonami religijnymi swoich czasów. Obraz został namalowany ulubioną techniką artysty – Alla Prima, gdy pierwsze pociągnięcia farby olejnej tworzą ostateczną fakturę płótna.
Siedem grzechów głównych to wyjątkowe arcydzieło artysty. Mając formę swego rodzaju „blatu” (choć nigdy go nie było), namalowanego dla ukazania człowiekowi jego grzesznej natury i filozoficznego budowania, obraz robi niezatarte wrażenie.
Na ciemnym tle płótna
Każda scena wyraźnie pokazuje wszystkie ludzkie wady:
Złość – przedstawiona w formie walki między dwoma mężczyznami i kobietą, która wcześniej dużo piła; duma – kobieta z zapałem wpatrująca się w lustro, które było ulubionym alegorycznym dowodem próżności i dumy Boscha, ponieważ uważano je za narzędzie diabła; pożądanie – dwie zakochane pary, ogarnięte namiętnością; lenistwo – niedopełnienie obowiązków przez księdza, do którego parafianin przyszedł do spowiedzi; obżarstwo – grubas, który pożera wszystko, co jest na stole i nie może się nasycić; chciwość to przekupstwo sędziego, od którego decyzji zależy los osoby; zazdrość – wyrażająca się w ukradkowych spojrzeniach starszych małżonków na sąsiada, który dokonał drogiego zakupu).
U dołu każdego obrazu znajduje się napis w języku łacińskim lub cytat ze Starego Testamentu (np. Pod okiem Pana jest napisane Jaskinia, jaskinia, Deusvidet – „Strach, bo Pan wszystko zauważa”).
W czterech rogach obrazu znajdują się cztery koła tej samej wielkości (tzw. Tondo), które uzupełniają znaczenie obrazu, ukazując skutki życia ludzkiego – śmierć (umierający mężczyzna otoczony kapłanami, na czele której stoi Pani Śmierć, anioł i demon);
Sąd Ostateczny (apostołowie, dusze oczekujące sprawiedliwego sądu i aniołowie z trąbami Jerycha);
Piekło (bardzo realistyczne przedstawienie grzeszników, wrzących kotłów, tortur i diabłów) i raj (apostoł Piotr otwiera bramy sprawiedliwym, Wszechmocnemu na tronie i świętym).
Niemal wszystkie obrazy Hieronima Boscha są przesiąknięte ironicznym sarkazmem na temat daremności ludzkiej egzystencji, ale obraz „Siedem grzechów głównych” skłania do przemyślenia i przemyślenia swojego życia, aby uczynić je czystszym i bardziej duchowym.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)