Opis obrazu Ilyi Repin «Burlak»

Obraz «Woźnica barek» (1870) jest jedną z prac, które poprzedziły pojawienie się wielkoformatowego i słynnego obrazu Ilji Efimowicza Repina «Wozidła barki na Wołdze», portretu barki holowniczej Kanin. Artysta po raz pierwszy zainteresował się tematem handlu burlakami jeszcze w Petersburgu, kiedy podczas jednego ze swoich krajowych spacerów brzegiem Newy zobaczył ponurych i obdartych ludzi ciągnących po rzece barkę; później artysta wspominał, jak był przerażony, gdy zobaczył nieszczęsnych holowników barki, zaprzężonych do paska zamiast bydła. Za radą przyjaciela Repin wraz z innymi artystami udał się nad Wołgę, aby zrobić kilka rysunków i dowiedzieć się więcej o kipieniu Wołgi.

W okolicach Samary artysta dowiedział się, gdzie zwykle znajdował się burlak artel. Kiedy udało mu się poznać każdego z woźniców z osobna, Repin zaczął zdawać sobie sprawę, że nie są to stwory tchórzliwe i głupie, ale prawdziwi ludzie, silni, inteligentni i odważni, godni szacunku. Kiedy Repin wpadł na pomysł przedstawienia ich na rozległym wspólnym płótnie, artysta zaczął przygotowywać się do swojej głównej pracy, wykonując liczne szkice, szkice i studia.

Najsłynniejszym z obrazów tego czasu, poświęconych woźnicom barkowym, jest portret mężczyzny imieniem Kanin, którego artysta szczególnie podziwiał. Dla Repina był uosobieniem mądrości i niemal filozofem, jak wskazał sam malarz. W wyrazie twarzy, w ruchach i mowie Repin widział głębię i wielką siłę duszy, próbując przekazać te cechy w tworzonym przez siebie obrazie. A trzy lata później ukończono główne dzieło, przedstawiające dzieło całego artelu — jedenastu wozideł barek z Kaninem w pierwszym rzędzie, ciągnących w górę potężną barkę.