Pomimo wielu złożonych gatunkowo dzieł Repin często tworzył portrety tylko dla duszy. Szczególnie wyraźnie wyróżnia się wśród obrazów. Przedstawiający członków jego rodziny, wesoły wizerunek córki mistrza. Podczas gdy w 1884 roku w Penates (niedaleko St. Petersburga), gdzie znajdował się jego ulubiony domek letniskowy, malarz tworzy płótno o zabawnym imieniu «Ważka» (pozowane dla jego córki Verochki).
Z reguły dzieci zawsze się bawią i bawią, więc Repin często musiał być świadkiem, że jego cudowna dziewczyna, siedząca na barze, kołysze nogami jak ważka na łodydze. I w pewnym momencie postanowił uchwycić dziecinne psoty na płótnie.
Okazało się nawet bardzo zabawne. Na środku płótna widzimy dziewczynę w kapeluszu siedzącą swobodnie na drewnianym drążku. Jego sylwetkę rozświetlają ciepłe promienie słońca, dodają one wesołości kolorom, grze światła i cienia na działce.
Od płótna do widza, jakby promieniowała masa dziarskiej dziecięcej energii, spontaniczności, ciekawości. Wydaje się, że dziewczyna nie siedzi w jednym miejscu, a to i spojrzenie ucieknie. Podczas pracy nad obrazem autorka szczególnie zwraca uwagę na jego niedbałość i psotność, precyzyjnie podkreślone na płótnie jako główne cechy charakteru dziecka. U dołu płótna Repin to samotne źdźbła trawy, niewyraźnie prześwitujące na tle przewiewnej przestrzeni, delikatnie zakrywające linię horyzontu.
Na tym płótnie mistrz precyzyjnie oddaje spontaniczność i animację postaci dziecka, które niepostrzeżenie przenosi widza w beztroski świat dzieciństwa. Prawdopodobnie tworząc takie portrety pozwolił sobie na przerwę od skomplikowanych dużych prac, po prostu cieszył się życiem wśród swoich bliskich, a zwłaszcza dzieci.
Teraz to zdjęcie można zobaczyć na stałej wystawie Galerii Trietiakowskiej.
Opis obrazu Ilyi Repina «Ważka»