Opis obrazu Iriny Shevandronovej «W wiejskiej bibliotece»

Koniec lat 50. ubiegłego wieku, zima na sowieckiej wsi i najbardziej cenione miejsce dla dzieci — wiejska biblioteka. Jest tu ciepło, przytulnie, ciekawie, a to ich ulubione miejsce.

Obraz «W bibliotece wiejskiej» młodego artysty I. Szewondronowej powstał jako praca dyplomowa, ale nie przeszkodziło mu to stać się jednym z najlepszych w swoim gatunku w malarstwie radzieckim lat 50. XX wieku. Artysta w najlepszych tradycjach socrealizmu opisał zakątek zwykłej wiejskiej biblioteki. Odwiedzającymi tę bibliotekę są zaciekawione dzieci, w różnym wieku, ale takie same w miłości do czytania. Niektórzy już zagłębiają się w świat wiedzy i czytają, podczas gdy inni czekają.

Zgrabna dziewczynka, prawdopodobnie doskonała uczennica, siedzi na parapecie i uważnie czyta książkę. Ma «poprawną» i popularną wówczas fryzurę — dwa warkocze ułożone z tyłu. Generalnie chciałbym powiedzieć, że artysta i nie tylko na tym zdjęciu oddaje bardzo szczegółowo i zgodnie z prawdą wszystkie, nawet nieistotne szczegóły. Więc chłopcy, ze śladami wesołych chłopaków z wioski, oglądają książkę (najprawdopodobniej ciekawy obrazek) i prawdopodobnie o czymś dyskutują.

Ale główne twarze na zdjęciu to dziewczyna i najprawdopodobniej jej brat, czekający na książkę. Są tak udane, jak obrazy, które od razu pojawiają się nostalgia za życzliwością, lekkością i szczerością. Wielkooki, rumiane policzki, zaciekawiona mimika, czekająca na nową, upragnioną książkę. Spod czapki widać lekko zawstydzonego czytelnika, ale jednocześnie pewnego siebie w oczekiwaniu na cudowny wygląd.

Fakt, że wiejska biblioteka jest pokazywana zimą, sprawia, że ​​zarówno biblioteka, jak i jej goście są bardziej kontrastowi. Udane połączenie kolorów — bieli, odcieni szarości i czerwieni, podkreśla szczególne ciepło obrazu i sprawia, że ​​jego figury są miękkie i naturalne. Okno z widokiem na prawdziwą zimę dobrze wpisuje się w ogólną koncepcję obrazu. Mimo chłodu na zewnątrz jest jasno. I to jest światło wiedzy, a także wiara w jasne życie, do którego dążyły dzieci odwiedzające bibliotekę.