Dla Galerii Trietiakowskiej Ivan Kramskoy zamówił serię prac z gatunku portretów. Konieczne było przedstawienie na płótnach postaci kultury rosyjskiej. To nie przypadek, że na tej liście znalazł się M. Saltykov-Shchedrin — człowiek o wielkiej inteligencji, pisarz literatury różnych gatunków, w szczególności satyrycznych prac oskarżycielskich na temat wydarzeń w społeczeństwie rosyjskim.
Na pierwszy rzut oka uderza portret Szczedrina, wyraźny kontrast twarzy i dłoni z marynarką, tłem i stołem, na którym opiera się pisarz. Kramskoy celowo rozświetla jasnymi kolorami wyraz twarzy szczegółowymi mimicznymi ruchami i splotem dłoni, niespokojnych, spiętych. W tych rysach odczytuje się troskliwą duszę myśliciela, jego troskę o losy ludzi i osobistą za to odpowiedzialność.
Prace nad obrazem rozpoczęto zimą 1877 roku. Wkrótce stworzenie pędzla było gotowe do publicznej prezentacji. Ale Trietiakow wyraził chęć, aby portret obejmował nie tylko głowę Saltykowa-Szczedrina, ale także pędzle, ponieważ nie było ich w pierwotnej wersji. Portrecista po mistrzowsku spełnił życzenie, iw 1879 roku płótno weszło do galerii.
Postać pisarza ukazana jest w pozornym całkowitym spokoju, tylko w spojrzeniu i szczegółowo odwzorowanych szczegółach widoczne są burzliwe strumienie poruszającej się duszy. Celem artysty było pokazanie obrazu głęboko myślącej osoby. Wraz z innymi obrazami na portrecie Saltykowa-Szczedrina zadanie zostało wykonane znakomicie.
Osoby zaznajomione z twórczością pisarza od razu rozpoznają go na płótnie po wymagającym spojrzeniu, oburzeniu w lekko ściągniętych brwiach i ogromnej sile duchowej. W przebraniu postaci kulturowej widzimy zrozumienie życia i niezwyciężoną wolę. Wielki rosyjski publicysta jawi się publiczności jako osoba, która całkowicie poświęciła swoją osobowość i swój czas służbie dla dobra społeczeństwa.
Opis obrazu Ivana Kramskoya «Portret Michaiła Saltykowa-Szczedrina»