Opis obrazu Ivana Kramskoya „Portret P. M. Tretyakova”

Opis obrazu Ivana Kramskoya Portret P. M. Tretyakova

Pavel Mikhailovich Tretyakov był rosyjskim biznesmenem z wielką pasją do sztuk pięknych, który zebrał naprawdę ogromną kolekcję obrazów i stworzył słynną na całym świecie galerię.

Ivan Nikolaevich Kramskoy – rosyjski artysta, mistrz portretu. Ta praca to potwierdza.

Te dwie osoby były bliskimi przyjaciółmi. Spotykając się przy filiżance herbaty, lubili dyskutować o polityce i kulturze swojego kraju. Patron zakupił do swojej kolekcji kilka wspaniałych prac artysty, które ten ostatni stworzył specjalnie dla galerii.

Kramskoy nie napisał tego utworu do kolekcji, z własnej woli, jako hołd dla przyjaźni, „odpisując” chorego towarzysza. Oczywiście na portrecie tego nie widać, skoro artysta włożył maksimum liryzmu i duchowego spokoju w dzieło poświęcone swojemu przyjacielowi. Efektem jest wspaniały portret wybitnej osoby.

class="resp-container">

Biznesmen jest przedstawiony do jego klatki piersiowej. Takie jest charakterystyczne pismo Kramskoya, rzadko malował portrety na całej długości. Umożliwiło to skupienie się na twarzy, na którą mistrz zwrócił szczególną uwagę.

Więc na tej twarzy wyraźnie widzimy wdzięk i arystokrację portretowanej osoby, absolutny spokój w wyglądzie i brak nerwowości w postaci (jak rozumiemy, bardzo trudno jest przekazać cechy charakteru za pomocą nieruchomego portretu, ponieważ ten ostatni jest dynamiczny, ale Kramskoy odnosi w tym sukcesy, tak jak w tym praca i inne, co świadczy o jego niesamowitych umiejętnościach), a także wspaniały umysł na szerokim czole.

Jako przyjaciel kupca-kolekcjonera malarz „przeniósł” żywego Tretiakowskiego na płótno, w wyniku czego ten ostatni wyszedł na wielką skalę, głęboki i holistyczny. A skoro taki był mecenas, to po raz kolejny świadczy o tym, jak kochał sztukę, cenił kunszt malarzy i dlatego starannie przechowywał swoje wcielenia w swojej galerii.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Ivana Kramskoya „Portret P. M. Tretyakova”