Obraz «Amanita» należy do gatunku szkicu — szkiców, który ma pewne poczucie niekompletności. Rzeczywiście, przychodzi na myśl, że artysta malował go szybkimi pociągnięciami pod wpływem ulotnego wrażenia nietkniętej przyrody: jej różnorodności, bezpośredniości, bogactwa kolorów.
Głównymi «bohaterami» obrazu są rodziny muchomorów, znajdujące się w zaroślach lasu. Każdy grzyb ma inny rozmiar, kształt kapelusza, nasycenie koloru. Te cechy nadają im charakteru. Młode grzyby są mocne i jędrne, z elastycznym mięsistym kapeluszem i śnieżnobiałymi plamkami. U starszych można zauważyć oznaki więdnięcia, złamania.
Okoliczny las jest niewyraźnie i zamazany, z celowym pominięciem drobnych szczegółów i realizmu. Tworzy to wspaniałe tło i pozytywnie odbija grupę amanitów. W porównaniu z trawą i drzewami jest przedstawiona starannie i żywo. Ten kontrast przyciąga uwagę i zachwyca.
Farby olejne niesamowicie oddają gęstość, złożoną strukturę i naturalny kolor lasu. Wydaje się, że można po prostu wdychać pachnący zapach liści i poczuć wilgotny chłód gęstej zarośli.
Las zawsze był bogatym kanwą dla rosyjskich baśni ludowych. Były w nim złe duchy, a dzielni bohaterowie walczyli swoimi lękami i pokonali zło. Amanita z kolei jest częstym atrybutem czarów, spisków i przemian.
To jest uczucie, które tworzy obraz. Widz nagle trafia do bajecznej, nierealnej przestrzeni, w której skrywa się sekret. Obraz przypomina wizję lub sen, zaklęcie rzucane przez tajemniczych mieszkańców lasu, trujące grzyby i jagody.
Płótno jest perłą wśród dzieł Iwana Iwanowicza Szyszkina i zajmuje honorowe miejsce w Galerii Trietiakowskiej. Obraz oddaje miłość artysty do ojczyzny, jego umiejętność dostrzegania i rozumienia łagodnego piękna rosyjskiej przyrody.
Opis obrazu Ivana Szyszkina «Amanita»