Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Lazurowa Grota. Neapol»

Napisany w 1841 r., Płótno i olej używany, wymiary — 74 x 100 cm Prezentowany w Donieckim Regionalnym Muzeum Sztuki w Doniecku na Ukrainie.

W 1840 roku Ivan Konstantinovich wyruszył w długą podróż po Europie. I spędził dużo czasu we Włoszech, zwłaszcza na południu — w Sorrento. Ta podróż wywarła wielki wpływ na młodego artystę, który był hitem wśród krytyków i kupujących. W rezultacie namalował wiele obrazów, które zawierały nie tylko tło, ale główny składnik naturalnych pejzaży morskich.

Dziś przedstawiony cud natury jest lepiej znany jako Błękitna Grota, położona u północnego wybrzeża włoskiej wyspy Capri (prowincja Neapol) i jest niezwykle popularna wśród turystów z całego świata. Możesz się do niego dostać tylko wodą przez wąskie przejście od morza. Widząc to zdjęcie, można się domyślać, że w ciągu tylu lat, które minęły od jego powstania, niewiele się zmieniło. Ale w pierwszej połowie XIX wieku. podróżnicy nie chodzili tak często do morskiej jaskini, choć wiedziano o niej od pierwszych dekad naszej ery.

Luksusowy niebieski kolor wody tłumaczy się tym, że światło załamując się i wnikając do jaskini tylko przez dwa otwory (ten podwodny jest większy), traci wszystkie czerwone promienie widma. Naturalny przepych zaintrygował autora i postanowił spróbować oddać piękno tego miejsca w romantycznym pejzażu. Morze jest spokojne, ale nie jednolite, blask od wejścia rozchodzi się po jego powierzchni, grają refleksy od nierównych łuków, tajemniczo leżą szafirowe i kobaltowe cienie. Faktura kamiennych ścian ze wszystkimi zagłębieniami jest szczegółowa, wzdłuż której, stopniowo zanikając, najpierw rozprzestrzenia się jasne, żółto-pomarańczowe słońce, przechodząc w liliowy i ciemnoniebieski. Na tym tle ludzie wyglądają na przestraszonych i nieistotnych, ale ustawiają niezbędne akcenty i pokazują skalę groty.