Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Śmierć Pompejów»

Dawno, dawno temu istniała piękna osada — Pompeje — której przeznaczeniem było zniknięcie pewnego dnia z powierzchni ziemi i pochowanie go pod prochami Wezuwiusza. Znamy tę historię głównie ze względu na jej malarskie wcielenie na płótnach Karla Bryullova.

Artysta przedstawił ludzi zamkniętych w mieście, którzy za wszelką cenę starają się uciec. Aby przekazać przerażenie i zmieszanie mieszkańców Pompejów, Bryullov zwraca szczególną uwagę na rysowanie ich twarzy.

Jednak niewiele osób wie, że nie tylko on, ale także Aivazovsky poruszył temat śmierci Pompejów. W 1889 roku namalował płótno o niemal tej samej nazwie — «Śmierć Pompejów». Najwyraźniej ta decyzja nie była pozbawiona wpływu Bryullova, do którego artysta żywił przyjazne uczucia.

Jednocześnie Aivazovsky’emu w żaden sposób nie można zarzucić ślepego naśladowania modela: będąc z natury malarzem morskim, na tym bardzo nietypowym dla niego obrazie skupia uwagę na morzu. Jest napisany przenikliwymi szkarłatnymi, brązowo-żółtymi tonami, które zgodnie z planem mistrza mają symbolizować wszystkie ludzkie istoty utracone pod lawą.

Ta paleta bardzo dobrze oddaje główny nastrój obrazu — bezgraniczny horror. Jednocześnie Aivazovsky, jak to często bywa, pozostawia swoim bohaterom nadzieję na zbawienie.

W «Upadku Pompejów» przejawia się to w obrazie statków opuszczających miejsce straszliwej śmierci. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz na płótnie sprawcę wszystkich kłopotów — wulkan Wezuwiusz, wyrzucający lawę na piękne zabytkowe domy. Artysta znacznie wzmacnia efekt obecności, rozsypując na obrazie czarne kropki popiołu, który osiada w wodzie.

Obraz jest przechowywany w Regionalnym Muzeum Sztuk Pięknych w Rostowie. Jeśli to możliwe, zawsze możesz go odwiedzić, aby zobaczyć z pierwszej ręki «Śmierć Pompejów» i inne arcydzieła Aiwazowskiego.