Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Wołga w pobliżu gór Żigulewskich»

Namalowany olejem na płótnie w 1887 r. Wymiary — 129 x 219 cm. Przechowywany w Muzeum Narodowym «Galeria Sztuki Kijowskiej», Kijów, Ukraina.

Wielka Rzeka, ze swoimi niepowtarzalnymi krajobrazami, zainspirowała kilku wybitnych artystów do jednoczesnego tworzenia obrazów. W 1870 r. W nadmorskiej wiosce Shiryaevo I. Ye. Repin wraz z grafikiem E. K. Makarowem i pejzażyście F. A. Wasiliewem napisał szkice do słynnych «Wołgaczy». Barki «w tym samym roku. Aivazovsky podróżował po wodach na parowcu w połowie lat 80-tych. XIX wiek. Kilka lat później pokazał swoją wizję w tym dziele sztuki.

Przed współczesnym widzem pojawia się niezwykły obraz, który w tym czasie był dość znajomy. Na pierwszym planie scena spływu, kiedy kłody są razem transportowane wodą. Na powstałej drewnianej tratwie flisacy odpoczywają na miejscu ze spokojnym nurtem. Po obu stronach, z większą prędkością, dwa parowce z cesarskimi flagami przecinały spokojną taflę wody. Jeśli przyjrzysz się bliżej prawemu brzegowi rzeki, zauważysz grupę ludzi — są to barki holujące statek wchodzący na płytką wodę.

Wspaniała perspektywa prawego brzegu, cofająca się w mgłę, przesycona pochylającym się na zachód słońcem, to góry Żigulewskie na równinie rosyjskiej, geograficznie należące dziś do regionu Samary. Z ich strony zaczynają opadać wieczorne cienie, zabarwiając równinę zalewową rzeki ciemnozielonym, bagiennym i brązowawym. Ale większość z nich nadal jest skąpana w miękkim, rozproszonym świetle, które odbija się w wodzie od błyszczącego żółtawo-pomarańczowego, różowawego nieba w lekkich chmurach. Dopiero od górnej lewej krawędzi niepostrzeżenie wkrada się niebieskawo-zielona noc. W kolorowym i bardzo letnim krajobrazie mistrzowi udało się oddać spokój i wspaniałość natury w nadchodzącym zachodzie słońca.