Opis obrazu Iwana Kramskoja „Portret Gribojedowa”
Ivan Nikolaevich Kramskoy rozpoczął swoją karierę jako urzędnik w Dumie. Od szesnastego roku życia rozwinął pasję – retuszować fotografie, doprowadzać je do perfekcji za pomocą akwareli i tuszu. Dlatego jego następną pracą była obsługa fotografa Danilevsky’ego w Charkowie. Później wyjechał do Petersburga, gdzie nadal zarabiał na życie retuszem. I dopiero w wieku dwudziestu lat wstąpił w końcu do Szkoły Artystycznej. Zamiłowanie do rysowania ludzkich twarzy było jego główną pasją jako artysty. W ciągu swojego życia Iwan Nikołajewicz stworzył wiele portretów wybitnych współczesnych.
Los rosyjskiego pisarza i dyplomaty Aleksandra Siergiejewicza Gribojedowa był niezwykle trudny i tragiczny. Urodził się w zamożnej rodzinie szlacheckiej, otrzymał dobre wykształcenie, wstąpił do służby dyplomatycznej. W wieku trzydziestu czterech lat jako ambasador Imperium Rosyjskiego w Iranie
W 1872 roku Kramskoy otrzymał od Tretiakowska zamówienie na namalowanie Gribojedowa dla swojej galerii sztuki. Ivan Nikolaevich potraktował sprawę poważnie. Zebrał i przestudiował wszystkie dostępne litografie, porównując je ze sobą. W rezultacie zdecydowałem się na litografię z rysunku Karatygina, jako zbiorowy obraz. Co więcej, to właśnie ta praca została opublikowana w „Dziełach zebranych Gribojedowa”. Iwan Nikołajewicz również osobiście spotkał się z Karatyginem i poprosił go o ustne opisanie Gribojedowa. Za pomocą wszystkich tych środków udało mu się namalować portret, na którym Aleksander Siergiejewicz naprawdę wyglądał jak on. Kramskoy pokazał niedokończone płótno wielu, którzy znali jego model za jego życia i wprowadzili poprawki. Wszyscy widzowie zgodnie stwierdzili, że artysta malował swoje dzieło z niemal fotograficzną dokładnością,
Griboyedov na portrecie Kramskoya pojawia się przed widzem jako poważny, wysoce inteligentny człowiek o regularnych rysach twarzy. Brązowe oczy, ukryte za cienkimi okularami, patrzą w zamyśleniu i spokojnie w dal. Szerokie brwi, prosty nos i cienkie usta, lekko nieogolone – artystce udało się stworzyć zbiorowy obraz, który dziś jest uważany za najbardziej dokładny i realistyczny portret Gribojedowa. Pisarz ubrany jest w ciemny surdut i białą koszulę, a szyję ma zawiązany eleganckim szalem. Bordowy fotel, w którym siedzi Aleksander Siergiejewicz, i szlachetny odcień tapety dopełniają całości.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)