Opis obrazu Iwana Szyszkina «Na skraju sosnowego lasu»

Iwan Szyszkin jest znanym mistrzem krajobrazu, jego obrazy przedstawiające rosyjskie lasy i gaje od dawna są szeroko znane nie tylko w Rosji, ale także daleko poza jej nawami. Artysta ten jest powszechnie uznawany za specjalistę w przedstawianiu leśnej flory.

W 1882 roku autor zakończył pracę «Na skraju sosnowego lasu». Słynny krajobraz jest przedstawiony w tradycyjnym stylu realizmu Shishkin. Obraz jest namalowany na płótnie farbami olejnymi.

Płótno przedstawia wysoki las zamieszkany przez ogromne drzewa. Na tle potężnego lasu można zobaczyć małą kobiecą postać wyłaniającą się z pni sosny.

Niemal cały obraz jest pomalowany na różne odcienie zieleni, a tylko niewielka postać mężczyzny jest ubrana na biało. Mała biała kropka na tle zielonego lasu podkreśla, jak mały jest człowiek w porównaniu z wiecznością i niezmiennością natury.

Ten sam pomysł potwierdza wielkość miniaturowej postaci ludzkiej na tle ogromnych sosen, których pień przekracza nawet objętość ludzkiego ciała.

Symbolika również tkwi w samej fabule pracy. Dziewczyna wychodzi z zarośli w świat ludzi. Młoda dama uosabia całą ludzkość, przypominając nam, że wszyscy jesteśmy dziećmi natury.

Stulecia sosny przypominają nam odwieczną mądrość natury, a krucha młoda dziewczyna symbolizuje przemijalność ludzkiej egzystencji. Ilu takich ludzi minęło te sosny, a ile jeszcze minie, minie wiele lat, a te sosnowe korony nadal będą topić się w złotych promieniach słońca o zachodzie słońca.

Spokój, spokój, mądrość wieków, które przyswoiły sobie te potężne drzewa i najczystsza pierwotność, jakiej natura nie straciła od tysiącleci.

Iwan Iwanowicz namalował obraz «Na skraju sosnowego lasu», gdy był już dorosły. Dlatego dzieło jest dosłownie nasycone głęboką symboliką i jest przesłaniem dla całej ludzkości.

Dziś obraz «Na skraju sosnowego lasu» jest wystawiany w Lwowskiej Galerii Sztuki.