Opis obrazu Izaaka Brodskiego «Portret Stalina»

Brodski był nie tylko znakomitym portrecistą, postacią publiczną, ale także zajmował szczególne miejsce w elicie politycznej. Wiadomo, że portrety liderów powierzali nam tylko najbardziej zaufani i odpowiedzialni artyści. To był Brodski.

Po raz pierwszy malując twarze polityków, artysta zaczął od Lenina po tym, jak Łunaczarski zanotował w mandacie o etycznej i politycznej wiarygodności autora. Tak narodziła się słynna Leniniana — wybór obrazów, rzeźb, popiersia wodza.

Brodski jest zagorzałym rewolucjonistą.

Będąc ulubionym uczniem Repina, mógł ukończyć wyższą szkołę artystyczną tylko dzięki swojemu nauczycielowi, ponieważ został wydalony z instytucji edukacyjnej jako student politycznie niewiarygodny. Artysta maluje liderów z inspiracją, pasją i oddaniem. W ciągu kilku lat pracy autor stworzył kilkadziesiąt płócien przedstawiających Stalina.

Znany z portretu na czerwonym tle — «Portret Stalina». Krwawe płótno, zapięta marynarka — ściśle po wojskowemu, spojrzenie na salę z mównicy, przemówienie przywódcy… Wszystko to obrazowo symbolizuje epokę stalinizmu i triumf komunizmu. Obraz oddaje temperament Stalina, a także wyraża szacunek autora dla jego modelu.

We wszystkich swoich obrazach Brodsky trzyma się ciepłych kolorów. To jeden z nielicznych, który «płonie» i nie grzeje, co dodatkowo podkreśla powagę uchwyconej chwili. Mimo to w portretowej twórczości Brodskiego Stalin jest zawsze spokojny, często aż do chłodu.

Brodski był bardzo niezwykłą osobowością, miał «burżuazyjne» hobby — kolekcjonowanie obrazów, na których zebranie oficjalnie pozwolił mu obecny rząd na znak szacunku dla wielkich umiejętności artysty.