Opis obrazu Izaaka Brodskiego „Zima”

Opis obrazu Izaaka Brodskiego Zima

Izaak Wasiliewicz Brodski urodził się i żył na przełomie dwóch stuleci, gdyż należał do pokolenia, które złapało czasy carskiej władzy. Ale w przeciwieństwie do wielu innych rzemieślników zdecydował się pozostać i tworzyć w nowym kraju sowieckim i nie na próżno, ponieważ zdobył sławę i uznanie za swoje wspaniałe dzieła.

Artysta malował głównie portrety, ale na początku swojej kariery artystycznej, przypadającej na lata 1917-1922, wolał portretować naturalne piękno, prawdopodobnie ze względu na polityczne różnice tamtych czasów. Artysta starał się pokazać, jak piękna Rosja, Rosja bez wojen i morderstw, bez wszystkiego, co ludzie cenią, i podobno z tego powodu na jego obrazach z tego okresu nie ma ludzi, tylko niekończące się piękności i zwierzęta.

: 'abcba844b10176e9f4896ba1c9a2409d', 'format' : 'iframe', 'height' : 60, 'width' : 468, 'params' : {} }; document.write('');

Typowym przykładem takiego obrazu jest obraz „Zima”, napisany około 1922 roku. Obraz przedstawia zwykłą rosyjską zimę, nie do końca ostrą, ale też nie ciepłą. Na pierwszym planie śnieżnobiała powierzchnia pola, potem drzewo, w pobliżu którego stoi koń, próbując znaleźć coś w śniegu. Sądząc po rozmrożonych płatach, nadchodzi odwilż, bo w oddali, w tle, przed małą wioską, widać szarą ziemię.

Wszystko na tym zdjęciu jest tak żywe i realne, że nie można powiedzieć, że ma praktycznie sto lat. I tu też odbijały się straszne wydarzenia z początku ubiegłego wieku, zauważalne tylko przez doświadczonego konesera historii, bo koń, który żuje trawę na łące, to rzecz pospolita, podczas gdy koń próbujący ją znaleźć pod śniegiem oznacza początek głodu, który długo dręczył młode państwo radzieckie. lat jego powstania.

Ale jak już wspomniano, takie niuanse nie są zauważalne dla wszystkich, ale większość ludzi po prostu podziwia piękny krajobraz, który powstał dzięki umiejętnościom artysty.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Izaaka Brodskiego „Zima”