Opis obrazu Izaaka Lewitana «Jesień. Mgła»

Izaak Lewitan urodził się w 1860 roku i był jednym z najważniejszych malarzy krajobrazu XIX wieku. Nie dążył do jasnych kolorów i spektakularnych widoków. Wszystko było proste i jasne.

Każde pojawienie się nowego dzieła Lewitana było jego zwycięstwem. Podziwiali go, rozmawiali o nim wszędzie. Został uznany za wielkiego mistrza.

Pomimo jego złożonego charakteru, kiedy łatwo mógł wpaść w straszny smutek lub złość, z pragnieniem samobójstwa, zawsze w jego duszy było miejsce na czysty i uduchowiony nastrój malarski, który można odnaleźć we wszystkich jego pracach.

Efekty, które Lewitan osiągnął w swoich krajobrazach, są uderzające, wywołując zachwyt. Artysta za pomocą akwareli uzyskał czystość koloru i ruch liści, jakby praca została stworzona w lirycznym gatunku pejzażowym. Uwielbiał pracować w tej konkretnej technice, tworząc zachwycające dzieła. Artysta był bardzo wrażliwy na naturę.

Nastrój tego obrazu jest tak kruchy i niedostrzegalny, że mimowolnie wstrzymuje się oddech, by poczuć całą czystość jesiennego powietrza. Całkowicie wchodząc w kontemplację, wyobraźnia rozpływa się w gęstej bieli mgły, zupełnie jak drzewa.

Wrażliwość malarstwa zakłada pewną szkicowość, zewnętrzną niekompletność, a ściślej rzecz biorąc, stwarza poczucie niekompletności. Wszystkie te techniki malarskie są charakterystyczną cechą pasteli i akwareli.

Od dzieciństwa pamiętał piękne łąki porośnięte liśćmi, smutne i bujne zakątki swoich bliskich z brzozami i innymi różnymi drzewami, którymi bogata jest rosyjska ziemia.

Technikę stylu symboliki obrazkowej, Lewitan dostrzegł już w ostatnich latach swojej twórczości, później formując własny kierunek, stosując w dalszym pisaniu późniejszych słynnych obrazów.