Opis obrazu Izaaka Lewitana «Jesienny las»

Malarstwo I. I. Lewitański «Jesienny Las» powstał w 1886 roku. Jak dobrze jest oglądać jesień w lesie. Kolorowy strój na drzewach i krzewach doskonale współgra z naturą. Zaglądając w głąb lasu, wyraźnie widać czarne i olśniewająco białe pnie drzew. Ta pustka i jednocześnie luksus koloru sprawia, że ​​myślisz o cudownym uczuciu — lekkości duszy.

Artysta w swoich wczesnych pracach pokazuje, jak bliska jest mu natura. Obraz lasu przypuszczalnie w południe przedstawia liście w jesiennych promieniach słońca. Niezwykła cisza. Tylko szelest liści sprawia, że ​​idziesz wolno, nie spoglądając pod nogi.

Zwierzęta już się ukryły, a opadłe liście starannie pokrywają okrywę.

Co myśli pejzażysta w tej pracy? O wielkich uczuciach albo wspomina kawałek dzieciństwa spędzonego w swoim rodzinnym miasteczku. Uświadamia sobie pewną życzliwość i nieśmiałość. Obecność dwóch kolorów, żółtego i czerwonego, oddaje cały nastrój natury w ten piękny dzień.

Być może będzie padać, ale liście prawie się nie poruszają. Jakoś samotny.

Jeśli posłuchasz, w jesiennym lesie próbują się wydobyć tysiące dźwięków. Są tak łatwe do zauważenia, że ​​chcesz stać godzinami i słuchać świergotu ptaków, które jeszcze nie odleciały, i dudnienia gałęzi drzew. Ale nadchodzi zima, a las wydaje się przygotowywać do snu. To świetny czas na zbieranie grzybów, jest ich sporo wartych obejrzenia. Tylko czerwono-żółte liście przykryły je płótnem.

Obraz «Jesienny las» został namalowany przez artystę w Moskwie. Modne były współczesne szkice krajobrazowe. Ciekawostką jest fakt, że krajobraz powstał z pamięci i nie istniały żadne szkice. Las jest tak prawdziwy, rozkosz jaskrawoczerwonych tonów przypomina przyszłe mrozy. Powstaje spokój ducha.