Opis obrazu Izaaka Lewitana «Zalesione wybrzeże»

Izaak Iljicz Lewitan namalował słynny obraz «Zalesione wybrzeże» w 1892 roku w gatunku pejzażowym. Obraz namalowany na płótnie olejnym, w stylu realizmu. Fabuła odzwierciedla piękno rodzimej przyrody, miłość i szacunek do niej.

Patrząc na bezkresną taflę wody, chcę pomyśleć o życiu, istnieniu i wszystkim, co nas otacza, aby zanurzyć się w atmosferze dobroci i spokoju. Nie ma zła i fałszu, które często nas otaczają.

Szeroka, meandrująca rzeka, wychodzi poza horyzont. Zapada zmierzch. Rzeka jest cicha i spokojna, nawet las zamarzł w oczekiwaniu, przyroda «nie jest ruchoma», a jednocześnie żyje, a wszystko wydaje się toczyć normalnie. Fabuła wykorzystuje dwie skrajności. Jedna to strome wybrzeże, a druga to cicha, spokojna plaża. Przeciwieństwa całkowicie się uzupełniają i tworzą jedną kompozycję. Suszone pnie nadają działce szczególny smak, który każdy interpretuje na swój sposób.

Lewitan jest mistrzem swojego rzemiosła, przemyślał fabułę w najdrobniejszych szczegółach, ukazując wielopłaszczyznową naturę. Woda jest ciemna, z wyjątkowym zielonkawym odcieniem, lśni w promieniach zachodzącego słońca, niebo zasnute chmurami, nieprzenikniony las jest nieruchomy, brzeg coraz bardziej się przesuwa. Farby zastosowano w ciepłych kolorach, które nadają działce ciepła, życzliwości i spokoju.

Żółte kolory dają wrażenie, że brzeg naprawdę się rozpada. Na tym polega talent i umiejętności wielkiego artysty. Z ziemi rosyjskiej pochodzi ciepło, które rozgrzewa nie tylko ciało, ale i duszę. Artysta poprzez pejzaż zmusza widza do myślenia o sensie życia, o miłości do ojczyzny, o wieczności.

Obraz znajduje się w Galerii Sztuki w Twerze i wchodzi w cykl malarstwa pejzażowego wielkiego mistrza swojego rzemiosła. Obraz był wielokrotnie wystawiany w słynnej Galerii Trietiakowskiej, dając wielu zwiedzającym możliwość zobaczenia czystości i piękna ich rodzimej przyrody.