W Galerii Drezdeńskiej każdy obraz to arcydzieło, ale jest taki, który urzeka prostotą i wyrafinowaniem jednocześnie. To «Czekoladowa dziewczyna» Jean-Etienne Lyotarda, namalowana w latach 1743-1745 na pergaminie z pastelami. Obraz jest niewielki, ale od setek lat gromadzi wokół siebie wielbicieli, którzy podziwiają piękny obraz. Co jest takiego atrakcyjnego w tej pracy? Wiadomo, że modelką była pokojówka na austriackim dworze cesarzowej Anny Baldauf. Młoda piękność urzekła młodego księcia Dietrichsteina, który poślubił ją i zamówił portret Lyotarda w tym samym stroju, w którym po raz pierwszy ujrzał swoją ukochaną. Praca wykonywana jest pastelami, kredkami woskowymi na bazie naturalnego wosku roślinnego. Materiał jest bardzo plastyczny, idealnie układa się na papierze jednak do pracy z nim, musisz mieć najwyższe umiejętności. Fabuła obrazu jest niezwykle prosta. Przed nami młoda pokojówka przebrana za pokojówkę z tacą w dłoniach. Nie ma niepotrzebnych zakłóceń, nie ma środowiska. Cała uwaga skupiona jest na pięknym obrazie. Sylwetka dziewczyny jest pełna wdzięku: proste plecy, otwarta szyja, wąska talia, gładkie krzywe ramion. Urzeka wyrazista twarz: śnieżnobiała skóra, regularny nos, opuchnięte usta, spojrzenie jest otwarte i promienne, choć lekko obniżone. Na głowie różowa czapka z koronką, typowa dla stroju służącego. Ale co za kombinacja kolorów! Piaskowo-złoty gorset, srebrzystoszara spódnica i śnieżnobiały fartuch są napisane tak wdzięcznie, że słychać ich szelest, gdy dziewczyna budzi się do życia i robi krok. Taca w dłoni bez ozdobników, ale z drugiej strony ma doskonale przepisaną szklankę wody i słynną miśnieńską porcelanę, w której wlewa się czekoladę — pokarm królów. «Czekoladowa dziewczyna» Lyotarda stała się ulubieńcem publiczności, wyróżnia się czułością, szczerością i subtelnymi niuansami obrazkowymi.
Opis obrazu Jean-Etienne Lyotarda «Chocolate Girl»