Opis obrazu Jeana Auguste’a Ingresa «Wenus z Anadimeon»

Obraz «Wenus z Anadimeon» został namalowany przez słynnego francuskiego artystę Jean Auguste Ingres w 1848 roku. Napisanie płótna o wysokości zaledwie 1,63 metra i szerokości 92 cm zajęło prawie 40 lat.

W 1808 roku artysta rozpoczął pracę nad obrazem, namalował połowę i przez cztery dekady wahał się, czy wziąć pędzel, bo nie znalazł inspiracji, by kontynuować.

Nie wszystkim podobał się ukończony obraz, ponieważ autor popełnił pewne nieścisłości podczas rysowania kolana pięknej bogini. A mimo to obraz został zakupiony od artysty i wystawiony na Wystawie Światowej 1855.

Fabuła napisania płótna była historią walki między Kronosem a Uranem, która spowodowała narodziny niesamowitej Wenus, czyli Afrodyty. Kronos miał poważną kłótnię z Uranem, która doprowadziła do kastracji tego ostatniego. Boskie nasienie zmieszało się z krwią i wpadło do morza. Gdy to się stało, z morskiej piany wyrosła piękna bogini o twarzy księżyca. Nazywała się Wenus Anadimeon — Wenus Urodzona z Mrozu.

W centrum płótna znajduje się sama Wenus, przedstawiona jako naga młoda dziewczyna z długimi blond włosami i wspaniałym biustem. jedną ręką rzuca się na jej głowę, a drugą delikatnie przeczesuje jej włosy. Dzieci Kupidyna zebrały się wokół niebiańskiego piękna.

Niektórzy z nich trzymają małe łuki w małych pięściach, inni zapraszają boginię do spojrzenia w złotym lustrze, aby na własne oczy zobaczyła własne piękno. Amorki są niezwykle zachwycone tym, co się dzieje, dwoje z nich przykucnęło u stóp bogini i przytuliło je, jakby była najlepszym stworzeniem, jakie kiedykolwiek widzieli.

Morze pieni się u stóp bogini, amorki topią się w tej pianie, ale nie poddawajcie się. W tle obrazu spokojne morze w nocy. W oddali na ciemnej tafli wody widać kilka sylwetek ludzkich.