Opis obrazu Kazimierza Malewicza «Chłopiec z plecakiem»

Parafrazując Kazimierza Malewicza, dynamiczny suprematyzm (jeden z kierunków artysty) jest w stanie przekształcić całą planetę, ponieważ nie ma tu natury, tylko zestawy postaci symbolizujących swobodny lot, szybką dynamikę. Rzeczywiście, na zdjęciu widzimy czarne i czerwone kwadraty, nic więcej.

Nie ma plecaka, a tym bardziej chłopca tu nie ma. Nawiasem mówiąc, zarówno Malewicz, jak i inni suprematyści mają coś przeciwnego: nazwa jest całkowicie abstrakcyjna, a obraz jest całkiem zrozumiały, z wyraźnie nakreślonymi postaciami, a nawet obrazami.

To, czy wolność tego i innych obrazów suprematystów jest absolutna, pozostaje kwestią kontrowersyjną. Lot, o którym mówi Casimir, wciąż jest czymś ograniczony, czy to papier, czy jakieś ograniczniki w samym rysunku. Nie ma już całkowitej wolności. Nie wspominając już o tym, że prace kompozycyjne są niezwykle estetyczne, tu nawet klasyczne malarstwo jest blisko. «Troika» czerwono-biało-czarna — czy to nie klasyka?!

Punktem kulminacyjnym tego kierunku jest profesjonalny, po prostu mistrzowski pokaz rosyjskich dusz i umysłów. Jednak Malewicz to przewyższa i odzwierciedla w swojej twórczości dusze i umysły nie tylko Rosji, ale całego świata!

Kompozycja jest surowa, ale jeśli mentalnie narysujesz linię od czarnego kwadratu do czerwonego, zobaczysz zegar z wahadłem. Moim zdaniem bardziej przypomina chłopca z plecakiem, prawda?! Ale są nawet tacy, którzy przychodząc na wystawę Kazimierza w czarnym ubraniu z czerwonym plecakiem i po raz pierwszy widząc ten obraz żywy, nazywają artystę prorokiem, który przepowiedział pojawienie się tej właśnie osoby na wystawie. Delirium czy nie, sądzisz!

Ale my, być może, poprzez długie analizy i badania, wciąż musimy dowiedzieć się, co jest w głowie tego małego chłopca w czarnym mundurze, ciągnącego czerwony plecak w drodze do domu…