Opis obrazu Kazimierza Malewicza «Czerwona kawaleria»

Czerwone galopy kawalerii to jedno z najsłynniejszych dzieł abstrakcyjnych Kazimierza Malewicza. Dokładna data napisania nie jest znana. Przybliżone datowanie — 1928-1932. Trudności z datowaniem wynikają z faktu, że Malewicz umieszczał wczesne daty na większości swoich późniejszych dzieł.

Przez wiele lat był to jedyny obraz Malewicza wykonany w sposób abstrakcyjny, uznany przez oficjalnych sowieckich krytyków sztuki. Pod wieloma względami sprzyjał temu temat — artysta przedstawił na nim wydarzenia związane z rewolucją październikową. Obraz był nawet datowany na 1918 rok. Jednak obraz powstał co najmniej dziesięć lat później.

Obraz jest wyraźnie podzielony na trzy równe części. To jest kraina, galopujący czerwoni jeźdźcy i niebo. W tej pracy Malewicz jak najdokładniej przekazał tzw. Złoty podział. Wyraźna linia horyzontu oddziela ziemię od firmamentu, dzieląc obraz w idealnej proporcji 0,618 (ziemia: niebo = niebo: obraz = 0,618). W czasach tego obrazu taka dokładność była bardzo rzadka, ponieważ wielu krytyków użyło płótna jako przykładu do naśladowania.

Kawaleria to trzy oddzielne grupy, każda z czterema oddzielnymi jeźdźcami. Jednocześnie dzięki temu, że każdy jeździec «kalkuluje», powstaje iluzja czterech rzędów.

Dolna część płótna to przekrój ziemi, odwzorowany w dwunastu kolorach, co odpowiada dwunastu rudym jeźdźcom.

Środek obrazu zostaje przesunięty w prawo iw dół. Przestrzeń przed jeźdźcami jest dwukrotnie większa od pozostałej przestrzeni. W ten sposób Malewicz przenosi ruch do przodu i do góry, w kierunku perspektyw, które otworzyła rewolucja.

Czerwona kawaleria to obraz zweryfikowany pod względem filozoficznym i matematycznym. Przedstawione na nim obrazy są zrozumiałe dla każdego widza, który bliżej przyjrzy się płótnie.