Żyto to przykład rosyjskiego kubofuryzmu, który wywodzi się od francuskich rzemieślników. Praca należy do chłopskiego cyklu obrazów, ukazujących rutynę wiejskiego życia. W tym okresie Malewicz przeżył punkt zwrotny w kierunku stylu artystycznego.
Fabuła obrazu jest dość prosta: chłopi zbierają siano. Postacie ludzkie są pozbawione skomplikowanych szczegółów i celowo są przedstawiane jako powiększone. Wydaje się, że składają się z wygiętych arkuszy żelaza, twardy materiał rzuca metaliczny połysk w świetle. Pomimo tego, że ciała są napisane dość prosto i schematycznie, łatwo jest określić, gdzie są mężczyzna i kobieta.
Chłopi wyglądają solidnie, pewnie na nogach, można by rzec wręcz monumentalnych. Ich twarze zachowują spokojny wyraz, ich rysy nawiązują do malowania ikon, gdzie zgodnie z kanonem zawsze były przedstawiane wielkie oczy.
Malowanie postaci chłopskich jest całkowicie pozbawione realizmu i naturalizmu. Mimo to w utworze dobrze wyczuwalne są dramatyczne nuty. Ludzie są do siebie podobni, ich praca jest zmechanizowana, wydają się powściągliwi. Tworzy to uderzający kontrast ze zwykłymi entuzjastycznymi i heroicznymi obrazami robotników socjalistycznych, przepełnionych dumą i pasją służenia dobru kraju.
«Cleaning the Rye» to jeden z pierwszych obrazów, który nosi ślady malarstwa kubo-futurystycznego. Stogi siana w postaci walców i wyraźnych form ludzkich postaci tworzą dość mocną i stabilną kompozycję. Ciekawe, że górna część płótna wydaje się wymykać spod kontroli tego sztywnego schematu. Stogi siana ułożone są losowo, zakłócając porządek, tworząc chaos i nieokiełznanie.
Wzrok przyciąga żywą paletę, która wykorzystuje uzupełniający się kontrast kolorów. Energiczne połączenia czerwieni i zieleni, niebieskiego i żółtego nadają zamrożonym formom pewną dynamikę.
Opis obrazu Kazimierza Malewicza «Czyszczenie żyta»