Opis obrazu Kazimierza Malewicza „Głowa chłopa”

Opis obrazu Kazimierza Malewicza Głowa chłopa

Żywiołowość Geniusza, najbardziej tajemniczego artysty naszych czasów i mistyfikatora z natury, pozwoliła mu osiągnąć artystyczny szczyt, którego znawcy sztuki wciąż nie potrafią zrozumieć, gdzie jest prawda, a gdzie fikcja i plotka w jego biografii. Ale to już nie ma znaczenia.

Jako dziecko uwielbiał malować jako nastolatek, a potem poszedł do szkoły artystycznej. Po ukończeniu studiów rodzina przeniosła się do Kurska, gdzie młody człowiek już próbował się odnaleźć, pracując w służbie cywilnej, jednak po jakimś czasie porzucił tę działalność, aby poświęcić się malarstwu.

Casimir rozwijał wątki i motywy używając ilogizmu i bardzo sprytnego realizmu. Użył irracjonalności obrazów jako narzędzia niszczenia sztuki klasycznej. Jego obrazy zbudowane są na szokującej fuzji różnych bryłek, które dodaje do jednej kompozycji, wypełnionej swego rodzaju ładunkiem semantycznym,

upokarzającym swoją niezrozumiałością zwykłą interpretację obrazów.

„Głowa chłopa” to szkic do imponującego dzieła Malewicza „Pogrzeb chłopski”, którego nie odnaleziono. Ktoś ją zgubił lub zniszczył.

Na tym obrazie artysta, który zaczął malować w gatunku nadnaturalistycznym, ma horyzont, jak powiedział sam autor. Cała przestrzeń nabrała objętości i teraz możesz zgadnąć, gdzie są pola i gdzie są ludzie pracujący na nich.

Ten obraz nabiera prawdziwego znaczenia dzięki oczom, ponieważ reszta form surrealistycznych przypomina człowieka. Wygląd zewnętrzny jest prostokątny i przypomina szachownicę z wielokolorowymi podziałami na kilka części. Nos jest obecny tylko z jednej strony. Ale jeśli spojrzysz na obraz jako całość, zobaczysz zmęczonego chłopa na tle pracy w polu i na wsi. Można również zauważyć, że praca ta odzwierciedla osobliwą tradycję rosyjskiego malowania ikon.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Kazimierza Malewicza „Głowa chłopa”