Opis obrazu Konstantina Somowa «Wieczór»

Wszystkie prace Konstantina Somowa są bardzo radosne, oddają ducha epoki, a jednocześnie niosą ze sobą nieodłączny smutek z nutą sceptycyzmu, melancholii. Tak właśnie scharakteryzował twórczość Somova jeden z jego najbliższych przyjaciół, Alexander Benois.

Na początku XX wieku, a właściwie w okresie 1900-1902, ta rzeczywistość, zdaniem Somowa, została zawarta w obrazie «Wieczór». Przed nami ożywają panie i panowie, być może uczestnicy maskarady. Są wyrafinowanym, ale jednocześnie głębokim erotyzmem, intymnością pozy.

Obraz jest całkowicie przemyślany stylistycznie, wszystkie detale dobrane są według bardzo smukłej kolorystyki. Było to całkiem zgodne ze stylem, jaki Somov wybrał dla swojego życia — wyrafinowanie i elegancja, graniczące z zamieszaniem głębokich uczuć. Styl XVIII wieku zwalnia tutaj — niebo jest statyczne, rzeźby w parku są niemymi świadkami akcji, arkady się powtarzają, boskiety na przemian przesuwają się w dal, postacie wykonują jakieś rytualne ruchy.

Współcześni «Wieczór» postrzegali jako oderwanie się od rzeczywistości, opozycję. Ostentacyjna naiwność minionej epoki, która jeszcze nie weszła na szyny, a tym bardziej od podboju niebiańskiej powierzchni, jak może panować nad naturą, angażować się w jej uwodzenie.

Malarstwo Somova łączy oczywiście retrospektywną, a nawet nostalgiczną analizę minionego pokolenia, ale nie pozbawione fantazji, fikcji i absurdu wszystkiego, co się dzieje. Gra całkowicie pozbawiona życia otacza widza, zanurza go w atmosferze mistycznego, a nawet automatycznego erotyzmu.