Obraz został namalowany w 1966 roku przez rosyjskiego artystę Konstantina Wasiliewa na urodziny matki. Autor jest najbardziej znany ze swojego stylu, predysponowanego do słowiańskiej mitologii, dawnych rosyjskich eposów i obrazów.
Artysta szlifował swoje umiejętności, przekładając twarze i postacie starożytnych Rosjan na płótna, przedstawiając archetypy, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, z niezwykłą dokładnością. Jednym z takich dzieł jest «Żniwiarz». To obraz zachwycającej blond piękności, która przyciąga głębię jej spojrzenia.
Dziewczyna oparła się o wdzięczną brzozę, żeby odpocząć od ciężkiej pracy, ale w jej bezdennym spojrzeniu nie ma wcale zmęczenia, ale cała esencja rosyjskiej duszy. Po jej spojrzeniu można ocenić wewnętrzny spokój, pacyfikację i harmonię bohaterki. Warto jednak zauważyć, że patrzy bezpośrednio, pewnie, nie odwracając wzroku, w zamyśleniu. Dziewczyna jest przedstawiana jako surowa wojowniczka, zdolna do obrony siebie, swojej rodziny i ojczyzny. Obraz zdaje się mówić widzowi o równowadze, porządku w oczach dziewczyny.
Czy twórca świadomie zrozumiał tak głębokie subtelności słowiańskiego światopoglądu i sposobu życia? Trudno to ocenić, ale możemy śmiało powiedzieć, że Wasiliew odczuwał to intuicyjnie, nieświadomie. Zdecydowanie czuł obraz, który malował i wiedział, o czym pisze. Autor uwielbiał przedstawiać obraz, kulturę, a nie konkretną osobę.
Trzeba długo oglądać «Żniwiarza», żeby zobaczyć, co w nią włożył artysta. Obraz hipnotyzuje, oddając klimat słowiańskiego życia i życia. Można śmiało powiedzieć, że każde dzieło ma swoją duszę, charakter i niepowtarzalny autorski styl — na swój sposób płótna te pozostaną żywe na zawsze.
Opis obrazu Konstantina Wasiliewa «Żniwiarz»