Opis obrazu Kuzmy Petrov-Vodkin «Portret M. F. Petrova-Vodkina»

Obrazy Kuzmy Petrov-Vodkin są słusznie uważane za pierwsze przykłady gatunku socrealizmu. Wiele jego obrazów z okresu bolszewickiego zostało naprawdę zapamiętanych i zapamiętanych na zawsze — ale nadal najjaśniejsze dzieła Pietrowa-Wodkina to bez wątpienia portrety. Przy pomocy bardzo skąpych środków artysta zdołał tak dokładnie przekazać postacie swoich bohaterów, że nie były wymagane żadne dodatkowe metody.

Maria Fiodorowna, żona artysty, była dla niego stałym i niezmiennym wzorem. Jest kilka jej portretów, namalowanych w różnym czasie, w różnych nastrojach, ale portret z 1907 roku jest niewątpliwie najbardziej znany i charakterystyczny. To pierwszy portret Maryi namalowany po tym, jak została żoną artysty. Kuzma ożenił się późno, wcześniej spędził wiele lat sam i dlatego nie szukał duszy w swojej żonie. Maria naprawdę miała na imię Mara, mieszkała we Francji, gdzie artystka ją poznała — ale kiedy wyszła za mąż za Pietrowa-Wodkina, przyjęła jego nazwisko i dodała do niego rosyjski patronimik — ojciec dziewczynki nazywał się Teodor.

Obraz przedstawia młodą kobietę w ciemności, trochę smutną. Życie nie zepsuło Kuzmy i jego żony — obrazy nie sprzedawały się dobrze, nie było pieniędzy, a nadzieje młodej żony na wygodne życie ze słynnym artystą natychmiast legły w gruzach. Ale ze stoickim spokojem znosiła wszystko, co spadło na jej i jej męża. Kobieta inteligentna, cierpliwa i pozytywna pod każdym względem — tak widzimy Marię na portrecie namalowanym przez jej męża.