Opis obrazu Marca Chagalla «Wesele»

Mark (Movsha) Chagall otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie, studiował hebrajski i Torę. Samoświadomość narodowa stała się głównym tematem twórczości artysty. Większość jego płócien to wizualizacje obrazów folkloru żydowskiego. Styl Chagalla jest na tyle wyrazisty, że trudno go zaklasyfikować jako konkretny kierunek. Przybywając z Witebska do Petersburga, autor uczył się w szkole Mikołaja Roericha. W wieku dwudziestu dwóch lat Chagall poznał swoją przyszłą żonę Bellę. Od tego momentu, prawie na wszystkich swoich płótnach, namalował ją Mark — Bellę. Cechy piękna są rozpoznawalne na twarzach kobiet wszystkich dzieł gatunkowych mistrza. Później był jeszcze dwukrotnie żonaty, ale tylko jego pierwsza miłość pozostała muzą na całe życie.

Płótna Chagalla charakteryzują się przesadną baśniową atmosferą; mimo to życie codzienne i detale wnętrz są zwykle odwzorowywane dość dokładnie i szczegółowo, a tworząc pejzaże we wczesnych pracach wykorzystywał pocztówki z prowincjonalnego witebska. Magia autora zwykle zaczyna się tam, gdzie pojawiają się uczucia między mężczyzną a kobietą; kochankowie najczęściej latają nad miastem lub wznoszą się do nieba.

Na obrazie «Wesele» widz ponownie widzi parę, w której wyglądzie Marka i Bellę łatwo odgadnąć. Kobieta ma na sobie suknię ślubną i welon; mężczyzna w czarnym garniturze przytula ją, położyła rękę w śnieżnobiałej rękawiczce na jego talii. Na policzku panny młodej namalowane jest niemowlę — najwyraźniej marzy o dziecku. Pulchny anioł ze szkarłatnymi skrzydłami przesłania ich zjednoczenie z nieba.

W tle jest dom z bali; w oknie płonie jasne światło, widać stół nakryty jasnym obrusem, zastawiony naczyniami — wszystko gotowe na spotkanie Pary Młodej. Skrzypaczka w czapce, przysiadła jak ptak na gałęzi drzewa, gra dla młodych marsz weselny. Głównym kolorem pracy jest turkusowy błękit ze srebrzysto-szarym odcieniem, odświętne białe detale podkreślają powagę chwili.