Historię powstania tego portretu warto opowiedzieć osobno. Przede wszystkim musisz opowiedzieć, jak to się stało, że Vrubel, już wtedy całkowicie oszalały, mógł w ogóle rysować. Tak, teraz wielki artysta Michaił Vrubel był szalony. Doprowadziły go do tego problemy społeczne i rodzinne. Ale przede wszystkim to społeczeństwo.
Przez długi czas nie był rozpoznawany jako artysta. Śmiali się z niego i szydzili z niego, wszystkie jego płótna niezmiennie spotykały się z obrzydliwą krytyką i nikt nie stanął w jego obronie, z wyjątkiem kilku osób. Jednym z nich był wielki filantrop Savva Mamontov.
To on następnie zdołał stworzyć artyście takie warunki, że zaczął pracować dla własnej przyjemności i całkowicie zapomniał o biedzie. Ale to nie pomogło mu w zdrowiu, nadal się pogarszało. I był leczony, leczony przez długi czas iw różnych szpitalach.
Ale pewnego dnia jego przyjaciele artyści zaryzykowali i zebrali trzydzieści sześć jego płócien na dużą wystawę, aby udowodnić wszystkim, że ich przyjaciel nie jest szalony, ale po prostu niezwykle utalentowany artysta. I zrobili to. Wreszcie Vrubel został uznany za wspaniałego artystę. Ale jak późno to się stało.
Namalował ten portret, gdy przyszło kolejne oświecenie umysłu i lekarze pozwolili na rysowanie. Sam Bryusov pozował dla niego. Ale zrobiono jeszcze jedno: rano Bryusow pozował — napisał Vrubel, a potem pozował sam Vrubel, a jego przyjaciel Serow go namalował. I tak mamy w tej chwili obraz artysty.
A sam Bryusow był bardzo przykro, że nie zdał sobie sprawy od razu, aby sfotografować szorstką wersję swojego portretu. Jego zdaniem Vrubel wykonał dobrą robotę swojego portretu w szorstkiej wersji. Ale w tym kolorowym — okazało się, że jest dziwne, a Bryusov był z tego trochę niezadowolony.
A potem Vrubel nawet trochę nie dokończył tej wersji, była niekompletna. A ten portret jest uważany za niedokończony. Ale to wciąż jedno z ostatnich świadomych dzieł mistrza.
Opis obrazu Michaiła Vrubela «Portret Valery’ego Bryusova»