Opis obrazu Michaiła Vrubela „Portret Zabeli-Vrubela”

Opis obrazu Michaiła Vrubela Portret Zabeli Vrubela

Portret z życia został namalowany w 1898 roku. Pisząc arcydzieło, używano farb olejnych. Żona ubrana jest we wspaniałą sukienkę, ozdobioną żółtym szerokim pasem, jej głowę zdobi muślinowy kapelusz. Nadieżda Iwanowna trzyma w rękach lorgnetkę.

Można śmiało powiedzieć, że mamy przed sobą najbardziej harmonijne dzieło największego rosyjskiego artysty. Vrubel użył jasnych, jasnych odcieni, aby oddać stan umysłu swojej żony.

Malując portret artysty zwrócił się ku malarskiej technice przedstawiania przedmiotów w naturalnym świetle iw warunkach naturalnych. Jeśli przyjrzymy się z bliska kobiecemu ubraniu, zauważymy, że Vrubel pozostał wierny „krystalicznej” formie, którą wyróżnia przejrzystość, zwiewność i nieważkość. Cały obraz Zabela-Vrubel to liczne skupiska kryształów. Liliowe i jasnozielone odcienie przypominają tonące w bujnej zieleni fiołki i bratki,

bohaterka jest pełna wdzięku i spokoju.

Do dziś istnieje wiele fotografii żony Vrubela. Na jednym zdjęciu Zabela wciela się w rolę Śnieżnej Dziewicy, ma rozpuszczone włosy, a jej wyraz twarzy jest dokładnie taki sam jak na portrecie. Najwyraźniej to właśnie ten obraz zainspirował męża artysty.

Jeśli porównamy zdjęcia Nadieżdy Iwanowna z portretami Wrubela, to zauważymy, że malarz wyolbrzymiał niedociągnięcia swego towarzysza. Za życia Zabela-Vrubel miała mniej wydłużoną twarz. Artysta powiększył podbródek, zmienił kształt oczu i przekształcił inne rysy twarzy. Na zdjęciach piosenkarka pojawia się młoda, ładna i prosta, a na płótnach męża – tajemnicza, a nawet demoniczna.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Michaiła Vrubela „Portret Zabeli-Vrubela”