Opis obrazu Michała Anioła Buanarrotiego «Stworzenie Adama»

To dzieło stało się symbolem sztuki zachodnioeuropejskiej. Arcydzieło wewnątrz arcydzieła zadziwiło cały świat. George Vasari powiedział, że obraz Michała Anioła został stworzony tak, jakby przez samego Boga, a nie ręką zwykłego śmiertelnika.

Doskonale zbudowany Adam, pozbawiony energii życiowej, pozostaje w bezruchu w momencie, gdy postać Boga otoczona aniołami szybuje po niebie, powoli zbliżając się do jego ciała. Dłoń Adama spoczywała bezwładnie na jego kolanie. Stwórca wyciąga rękę, aby tchnąć życie w swoje stworzenie, i prawie dotyka palcami palca Adama.

Tak, tak, nie dotyka tego, ale prawie dotyka, zachowując bardzo małą szczelinę, co nadaje obrazowi fascynacji i napięcia. Jednocześnie widza zostaje uchwycony przez efekt wizualny podobny do wyładowania elektrycznego. Wydaje nam się, że jeszcze jedna chwila, a boska energia wypełni ciało Adama.

«Stworzenie Adama» jest częścią obrazu sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej. Cała praca trwała nieco ponad dwa lata. Powstał w latach 1508-1512. Początkowo artysta pomyślał o przedstawieniu apostołów na tronach.

Później, w 1523 roku, Michał Anioł napisał, że w swoim liście przekonał Juliusza II o niepowodzeniu takiego planu, w wyniku czego uzyskał pełną swobodę wyobraźni. Na bocznych ścianach widz widzi Age of Law i Age of Grace; na suficie obraz poświęcony początkom historii ludzkości opisanym w Księdze Rodzaju.

Sceny dzielą się na 3 triady.

1. Stworzenie świata

2. Stworzenie Adama i Ewy, pokusa, a następnie wygnanie z raju

3. Historia Noego

Ten obraz można interpretować na różne sposoby. Skoro został napisany w papieskiej kaplicy, jego znaczenie powinno być ortodoksyjne, ale między innymi ucieleśniała w nim idea renesansu.