Mścisław Dobuzhinsky zawsze należał do ludzi, którzy wiedzieli, że całkowicie należą do sztuki. Ignorując błędy i porażki dorastał i doskonalił swoje umiejętności. Nasz rodak często doświadczał twórczej udręki, stagnacji, kryzysów, ale walczył sam ze sobą i nadal będzie dawał światu swoje dzieła. Wiele obrazów Dobuzhinsky’ego powstało podczas pracy nad serią prac o Petersburgu.
Autor często starał się uchwycić, pokazać i uchwycić ducha mijającej epoki. Należy zauważyć, że mu się udało. Absolutnie wszystkie prace utalentowanego malarza są obciążone znaczeniem: żadna z prac nie została napisana tak po prostu, dla piękna.
Płótna zawsze niosą ze sobą nostalgię, pamięć przeszłości, znaczące wydarzenia, lata dzieciństwa. Mścisław Walerianowicz walczył o przeszłość, pokazując ją na płótnach, nigdy nie malował przyszłości, pożądanej i bardzo rzadko rzeczywistej. To kolejna niezwykła cecha obrazów Dobuzhinsky’ego.
Jego obrazy nasycone są jakimś niezwykłym uczuciem, atmosferą, otoczeniem. Każdy z widzów odnajduje dla siebie coś własnego, intymnego: wspomnienia dziewictwa, szczęśliwe chwile, a może wręcz przeciwnie — smutne chwile, przemiany czy nagle opanowana melancholia.
«Człowiek w okularach» to jedno z tych dzieł, które inspirują światowe myśli. Tutaj przedstawiony jest mężczyzna, na tle płonących jasnych kolorów miasta, wydaje się surowy i ponury. Mimo różnorodności kolorów miasto jest puste: nieużytki, domy i fabryczne kominy. Jego oczu nie widać, wydaje się, że stopniowo staje się zdepersonalizowany, szary.
Dlatego Dobuzhinsky chciał przekazać ideę tego, jak człowiek traci własną indywidualność i staje się samotny. Akwarele bardzo dobrze oddają nastrój autora.
Opis obrazu Mścisława Dobużinskiego «Człowiek w okularach»