Opis obrazu Oresta Kiprensky’ego „Portret V. S. Khvostova” (1814)

Opis obrazu Oresta Kiprenskyego Portret V. S. Khvostova (1814)

Płótno to tradycyjny kameralny portret typowy dla XVIII wieku. Senator i pisarz ukazani są jako osoba prywatna – bez nagród i odznaczeń, w zwykłych ubraniach. W czytaniu obrazu nie ma dramatu i napięcia charakteru tkwiącego w płótnach malarzy przeszłości. Najbardziej beznamiętna, wyważona interpretacja wizerunku bohatera, sprawdzona kompozycja charakterystyczna dla klasycyzmu, niezwykle wymagająca kolorystyka obrazu potwierdzają przynależność postaci do nowej epoki. Chwostow jest pochłonięty sobą, co nikogo nie dziwi: idealiści to przeważnie przekonani indywidualiści, dla których brak jedności jest stanem normalnym.

Model artysty żyje na płótnie. Połączenie światła i cienia podkreśla wewnętrzny świat postaci, zmieniając się bezpośrednio na płótnie przed patrzącym. Tłem portretu jest aksamitna draperia ceglanego klosza, oświetlona z prawej strony, a po lewej przechodzące w czerń

cienie, które dają efekt nieskończoności. Sama postać Chwostowa, dzięki takiej technice, wydaje się zanurzona w nieskończoność przestrzeni. Kolorystyka obrazu zaostrza wrażenie. Tylko twarz, koszula i dłoń senatora to jasne plamy.

Twarz bohatera, otoczona czarnymi włosami, jest pomalowana na ciepłe cieliste odcienie, z rumieńcem pojawiającym się na policzkach i lekko nieogoloną. Intymność portretu podkreśla półtłumiony tors i wizerunek biustu. Zakrzywione krzaczaste brwi nad zamyślonymi jasnobrązowymi oczami wpatrującymi się w dal, mocno zaciśnięte usta, duży wydłużony nos. To nie przypadek, że zapisano pozycję ręki trzymającej bok płaszcza. Ten ważny szczegół dodaje kolejny dodatkowy akcent do charakteru bohatera.

Kiprensky ma tradycję malowania portretów w parach. Tak więc płótno przedstawiające Chwostowa ma również parę – portret jego żony.

Twarz bohatera odbija piętno jego duszy na płótnie. Wysublimowany patos odczuwalny jest w duchowej energii, którą obdarzony jest bohater. Portret wyraźnie ukazuje elegijny nastrój, smutne przeżycia, odizolowane od nieistotnej codzienności. Mistrz przedstawia osobę tak genialnie, jak to tylko możliwe – sposób, w jaki jest sam ze sobą.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Oresta Kiprensky’ego „Portret V. S. Khvostova” (1814)