Opis obrazu Oresta Kiprensky’ego „Portret Żukowskiego”

Opis obrazu Oresta Kiprenskyego Portret Żukowskiego

Kiprensky namalował ten portret dość szybko. W tym czasie Żukowski miał właśnie wyjechać do słonecznych Włoch. Badacze twierdzą, że to zdjęcie nie zostało ukończone. Klient wyraźnie poprosił, aby nie dodawać lewej ręki. Zrobiono to, aby przekazać inspirację i kreatywność.

Malarz przedstawia Żukowskiego na ulubionym tle. Widzimy tajemniczą noc, zrujnowaną wieżę, bajeczną sylwetkę. Poeta patrzy gdzieś przed siebie, ale jednocześnie odczuwa się jego pogrążenie we własnych myślach.

Kiprensky przedstawia poetę w pozie zdradzającej w nim marzyciela, który stara się jak najbardziej uchwycić wspaniałą muzykę różnych sfer. Żukowski stoi ponad swoim zwykłym życiem. Był kojarzony z cudem. Można to poczuć, jeśli przyjrzymy się szczegółowo portretowi Kiprensky’ego. Odnosi się wrażenie, że poeta wsłuchuje się w bajeczne głosy samej natury. Wydaje się, że wszystkie

sekrety tego dziwacznego świata podlegają tylko jemu.

W tym obrazie dominują brązy i pastele. Artysta podkreśla twarz Żukowskiego. To tak, jakby było oświetlone słońcem. Całość zachwyca nie feerią barw, ale siłą oddania charakteru i myśli poety. Artyście udało się zrozumieć tę osobę i stworzyć prawdziwie uduchowiony obraz. Płótno jest tak żywe i głębokie, że można się tylko dziwić takim umiejętnościom Kiprensky’ego.

Odczuwamy, że malarzowi bardzo podobał się ten portret. W swoją wspaniałą pracę zainwestował niesamowity talent i prawdziwe umiejętności. Jednocześnie widać, że malarz współczuł Żukowskiemu. Sam poeta bardzo polubił ten obraz. Dzięki malarstwu Kiprensky’ego możemy nie tylko wyobrazić sobie, jak wyglądał Żukowski, ale także zrozumieć wiele jego dzieł.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Oresta Kiprensky’ego „Portret Żukowskiego”